Η γκλίτσα (φτιαγμένη και χαρισμένη
από τον Σεραφείμ Γάκη από τα Σαραντάπορα) υπήρξε η μεγάλη διαφορά με τους υπόλοιπους
συνοδοιπόρους του ΕΟΣ Καρδίτσας οι οποίο κρατούσαν κανονικά ορειβατικά
μπαστούνια και βεβαίως η μεγάλη μου σύμμαχος σε όλη τη διαδρομή των 30
χιλιομέτρων μέσα στην κοίτη του Μέγδοβα. Με στήριξε παντού, μέσα κι έξω από το
νερό και δεν λύγισε ούτε στις πιο δύσκολες περιπτώσεις, όπου έπρεπε να στηρίξω
όλο μου το βάρος πάνω της. Μια μικρή διαφορά επίσης ήταν και τα παπούτσια. Οι
συνοδοιπόροι που είναι έμπειροι σε αυτά φορούσαν ειδικά παπούτσια για περπάτημα
σε ποτάμι ή άλλα με χοντρή σόλα. Εγώ δυστυχώς φόρεσα κάτι παλιά καλοκαιρινά BOSS που είχαν
ξεμείνει από την εποχή της ευμάρειας με σόλα για κότερα και το μετάνιωσα καθώς
η πατούσα μου μέτρησε όλα τα χαλίκια του γιαλού του Μέγδοβα και ευτυχώς
διαλύθηκαν μόλις λίγα μέτρα πριν φτάσουμε στην παλιά γέφυρα της Βίνιανης. Τώρα
έμαθα και την επόμενη φορά θα είμαι πιο
καλά προετοιμασμένος για τέτοια όμορφα περπατήματα.
ΑΘΗΝΑ, 11082016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου