Από τις ωραιότερες εικόνες του Αχελώου είναι η λεγόμενη
Γύρα, μια στροφή δηλαδή του θεϊκού ποταμού λίγο μετά από τη γέφυρα Κονδύλη που
ενώνει το Μυρόφυλλο με την Μεσούντα ή αλλιώς τα Τρίκαλα με την Άρτα. Εκεί ο ποταμός
δεν κατάφερε να παραμερίσει τον βράχο να περάσει και υποχρεώνεται αιώνες τώρα
να στρίβει χωρίς θυμό προς τις λογγές του Μυρόφυλλου κι από εκεί να φεύγει προς
τη θάλασσα έχοντας πάντα στο νου του ότι όταν επιστρέψει θα έχει μαζέψει
περισσότερη δύναμη να διαλύσει τη Γύρα ου του κόβει το δρόμο. Αλλά όπως συμβαίνει
με όλα τα ποτάμια τα νερά τους δεν γυρίζουν πίσω, σβήνουν στον βυθό της θάλασσας
κι εκεί ξεχνιούνται και τα σχέδια που έκανε στο πέρασμά τουςε από το Χαλίκι του
Ασπροποτάμου μέχρι τον Πατραϊκό Κόλπο. (Η φωτογραφία με το εξαιρετικό φως της χθεσινής
ημέρας από το Διάσελο στο δρόμο προς το Γκολφάρι και το χωριό που φαίνεται κάτω
από τις κορυφές Φρούσια η Μεσούντα).
ΜΥΡΟΦΥΛΛΟ, 24042018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου