Η ζωή πιστεύω είναι πολύ διαφορετική οπουδήποτε μακριά από την Αθήνα, όπου πλέον έχουν εγκατασταθεί και ζουν μόνιμα όλα τα κτήνη του Κράτους και οι άγγελοι της αποκάλυψης ανοίγουν τις φοβερές σφραγίδες την μια μετά την άλλη, βγαίνουν τα τρομερά δεινά και πέφτουν πάνω στα κεφάλια του κόσμου που δείχνει τόσο φοβισμένος μπροστά στο άγνωστο που τον περιμένει, όπως ο Αδάμ και η Εύα την ώρα που διαβαίνουν διωγμένοι από το θεό, το κατώφλι του Παραδείσου.
Λέω Παράδεισος και Κόλαση μόνο και μόνο για να καταλάβουμε τι αμαρτίες πληρώνουμε αυτό τον καιρό, ανεξάρτητα αν φάγαμε μικρό ή μεγάλο κομμάτι από το μήλο και πόσες άλλες μέλει να πληρώσουμε από την αφροσύνη και την απερισκεψία μας και μόνο.
- Συμβολική η φωτογραφία, με ένα μήλο από τη μηλιά που είναι φυτρωμένη στην αυλή του δημοτικού σχολείου του χωριού μου που συνεχίζει να καρπίζει ακόμα από τότε που τη θυμάμαι και τις συνέπειες του πρώτου δαγκώματος τώρα λογαριάζω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου