Θα μπορούσε βέβαια να είχε ζητήσει από τον μάστορα να κατασκευάσει από πριν αλλά για κάποιο λόγο που αγνοούμε δεν το έκανε τότε. Πιθανόν να είδε κατόπιν πως δεν είχε χώρο να βάλει διάφορα πράγματα και προχώρησε στην κραυγαλέα παραφωνία τυφλώνοντας κυριολεκτικά το σπίτι. Πιθανόν στην πράξη του αυτή να μην έδωσε κανένας σημασία εκείνη τη στιγμή και το χτίσιμο του παραθύρου να μην απασχόλησε πέρα από λίγες ώρες τους συγχωριανούς του.
Στην περίπτωση όμως που αυτός τύφλωσε το παράθυρό του για να μη βλέπουν οι χωριανοί το εσωτερικό του δωματίου, δυο αιτίες υπάρχουν. Πρώτον να ήταν εξαιρετικά αδιάκριτοι οι συγχωριανοί του ή αυτός και η οικογένειά του να έκαναν τέτοια πράγματα που θα κινήσουν την περιέργεια πέρα από το κανονικό. Θα μπορούσε ίσως να βάλει μια κουρτίνα η οποία και θα φιλτράριζε τα βλέμματα αλλά ήξερε πως αυτό θα εξήπτε περισσότερο τη φαντασία και θα γαργάλιζε έντονα την περιέργεια. Κι έτσι για να ξεμπερδεύει άπαξ δια παντός, πήρε ένα σωρό λιθάρια και έχτισε το παράθυρο το οποίο στο εξής δεν ξαναείδε ποτέ προς τον έξω κόσμο.
Τώρα που το σπίτι παραδομένο από χρόνια στο έλεος του χρόνου ρήμαξε και έχει υποστεί ανεπανόρθωτες ζημιές – ήδη έχει αρχίσει να καταρρέει από την άλλη πλευρά- ο πρόσθετος τοίχος στο παράθυρο στέκει παραδόξως ακέραιος και φυσικά κραυγάζει σαν ανορθογραφία στο οικοδόμημα που αν μη τι άλλο, η αισθητική του είναι υποδειγματική και χαρακτήριζε μια εποχή.
ΜΠΟΤΙΛΙΑ ΣΤΟ ΔΕΝΤΡΟ (03)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου