Μιας και είδα πως το προχθεσινό σημείωμα με την απερίσκεπτη λευκή κότα η οποία κινούμενη από την ακόρεστη λαιμαργία της έχωσε το κεφάλι της μέσα σε ένα κουβά αφήνοντας ακάλυπτα τα νώτα της για οτιδήποτε της συμβεί, άρεσε και σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως, είπα να μην απομακρυνθώ ακόμη από το κοτέτσι…
Προς άρση των όποιων παρεξηγήσεων επαναλαμβάνω απευθυνόμενος κυρίως στους καινούργιους αναγνώστες πως τα μικρά σημειώματα που υπογράφει ο «actimon» σχολιάζουν την επικαιρότητα με απρόοπτες προσεγγίσεις και ειδικές μεταφορές. Δόκιμα δηλαδή σχήματα λόγου που άλλοι τα διαβάζουν σαν παραμύθια, άλλοι σαν δημοσιογραφικά δοκίμια και ορισμένοι βεβαίως τα βλέπουν σαν πετριές στους τοίχους και τα παραθύρια τους.
Επανέρχομαι τώρα στην αυλή με χωριάτικες κότες και τα ωραία κοκόρια για να μη χάσουμε τη συνέχεια με αυτά τα πτηνά και να δούμε μέσα από το σημείωμα που ακολουθεί και αφορά μια κλώσα πως αυτές δεν είναι και τόσο χαζές όσο νομίζουμε.
Μια κότα λοιπόν που θα κλωσήσει με προσοχή για αρκετές ημέρες ορισμένα αυγά, - δικά της ή από άλλες κότες δεν έχει καθόλου σημασία- μόλις βγουν τα πουλάκια ξεκινάει ένα τεράστιο αγώνα μέχρι να μεγαλώσουν, τόσο που θα γίνουν αυτόνομα κοτόπουλα. Μέχρι τότε είναι ιδιαίτερα απειλητική απέναντι σε οποιοδήποτε ζωντανό απειλήσει τα πουλάκια της και όποιος έχει δοκιμάσει κάτι τέτοιο ξέρει πολύ καλά πόσο πονάει το τσίμπημα με το ράμφος της.
Τα κοτοπουλάκια ως γνωστόν δεν θηλάζουν και πρέπει από την πρώτη στιγμή της ζωής τους να βρουν τροφή στον κήπο ή στην αυλή. Όπως και να έχει το πράγμα, η κλώσα είναι αυτή που θα δοκιμάσει πρώτα την τροφή στην ταίστρα ή θα σκάψει το χώμα και μετά θα φωνάξει τα πουλάκια να φάνε και θα τα παρακολουθεί μέχρι να χορτάσουν όλα. Όταν πρόκειται δεν για μεγάλα σκουλήκια του κήπου, τα τεμαχίζει έτσι ώστε να μην υποληφθεί κανένα κοτοπουλάκι του ωραίου γεύματος. Την προσοχή της αυτή στην τροφή των νεοσσών την διατηρεί σχεδόν επί σαράντα ημέρες και μετά αυτομάτως παύει κάθε ενδιαφέρον και τα μεγαλωμένα πλέον κοτόπουλα εντάσσονται ισότιμα με τα άλλα πουλερικά στο κοτέτσι.
Στην περίπτωση που φανεί κάποιος κίνδυνος, όπως για παράδειγμα ένα γεράκι η κλώσα φωνάζει τα πουλάκια και τα βάζει κάτω από τις φτερούγες της να τα προστατεύσει αψηφώντας τον κίνδυνο για την ίδια. Το ίδιο κάνει όταν δεχθεί επίθεση από αλεπού ή άλλο σαρκοβόρο ζώο χωρίς βέβαια να είναι πάντα σίγουρη πως θα επιβιώσει αυτή και τα πουλάκια της. Με τις γάτες που ορέγονται τα κοτοπουλάκια, ακόμα και με τίποτα μικρόσωμους σκύλους τα καταφέρνει καλύτερα καθώς τους επιτίθεται κατευθείαν στα μάτια και πολλές φορές τους τα βγάζει. Θα έχετε δει φαντάζομαι μονόφθαλμες γάτες να κυκλοφορούν στα χωριά και σε όλες η απώλεια του ματιού οφείλεται σε τέτοιο τσίμπημα από κλώσα.
Εν κατακλείδι, χρειάστηκε να αναπτύξουμε ολόκληρο κεφάλαιο ορνιθολογίας για πούμε πως αν η πολιτική ακολουθούσε αυτά που κάνει μια κλώσα με τα πουλάκια της πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά και στο κοτέτσι όλοι θα απολάμβαναν τη ζωή τους μέχρι να βρεθούν, ως είναι ταγμένο αυτό το είδος μια μέρα στη σούβλα ή στην κατσαρόλα…
Ο Ριρίκος μου και ο Μαυρούλης μου όμως είναι καλά παιδιά και δεν πειράζουν ούτε κότες ούτε κανένα άλλο ζωντανό πλάσμα,εκτός από τον μπαμπά τους (εμένα) που ξυπνούν το πρωί για να τους πάρει αγκαλίτσα....
ΑπάντησηΔιαγραφή