Υπάρχει ένα άγαλμα στον πέριξ του Ζαππείου χώρο όπου δείχνει ένα νεαρό θεριστή να έχει στην αγκαλιά του ένα δεμάτι πυκνά στάχια. Πρόκειται για ένα γυμνό αγόρι, που έχει στο κεφάλι του ένα καπελάκι όχι απ’ αυτά που έβαζαν συνήθως οι θεριστάδες κατά τα παλιότερα χρόνια αλλά ένα άλλο που συνήθως υποχρέωναν τα παιδιά της πόλης να φοράνε σαν έβγαιναν στην εξοχή μη τα κάψει ο ήλιος.
Το λουλούδι στην κορδέλα του καπέλου κάτι τέτοιο δείχνει και πιθανόν ο γλύπτης άλλα ήθελε μέσω αυτού να πει. Δεν γνωρίζω ούτε το σκεπτικό του ούτε και πολλά από τη γλυπτική τέχνη κι έτσι δεν μπορώ να εκτιμήσω και την καλλιτεχνική αξία του έργου που είναι χαμένο πίσω από τις άκαρπες πρασινάδες του κηπαρίου.
Ασκώ όμως καθημερινά την όρασή μου στην πόλη και μου αρέσει να ξεχωρίζω πράγματα που μου αρέσουν και κάποιες φορές θέλω να τα συστήνω και σε φίλους μου που πιθανόν τα αγνοούν. Το άγαλμα του μικρού θεριστή όμως ξεχωρίζει στη σωρεία των άλλων ανδριάντων και των προτομών γύρω από το Ζάππειο αλλά και σε άλλα σημεία της πόλης που είναι αφιερωμένα σε στρατηγούς, φιλοσόφους, ιερωμένους, ευεργέτες, πολιτικούς και άλλα πρόσωπα που κατά την κοινή άποψη προσέφεραν όλοι τους από κάτι στην πόλη, την κοινωνία και την πατρίδα.
Ανάμεσά τους και ο μικρός θεριστής, σύμβολο μιας εποχής που μπορεί να έσβησε από την εξέλιξη της τεχνολογίας πάνω στον αγροτικό τομέα αλλά παραμένει ένα αιώνιο πρότυπο του μόχθου για τη σοδειά της χρονιάς. Ο μαρμάρινος θεριστής σκύβει με ευλάβεια πάνω στα στάχια και τα κρατάει τρυφερά στην αγκαλιά του σαν παιδιά ή σαν αγαπημένο κορμί και κατά τη γνώμη μου πιστεύω πως έχει μεγαλύτερη αξία ανάμεσα στα άλλα αγάλματα καθώς αυτό που συμβολίζει είναι και το ζητούμενο της εποχής μας. Οι χαμένες σοδιές που όλοι ψάχνουν να βρουν που πήγαν και πως σπαταλήθηκαν. Οι σοδειές για τις οποίες κανένας δεν κόπιασε, δεν ίδρωσε και πέρασαν από τα χέρια μας σαν αέρας κι έσβησαν σαν καπνός…
- Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Σοδειά», τεύχος τρίτο το οποίο θα βρείτε σε κεντρικά βιβλιοπωλεία της Αθήνας και πολλών άλλων πόλεων. Θα διαβάσετε και άλλα πολλά ενδιαφέροντα θέματα και θα την αγαπήσετε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου