Τα κοτσύφια είναι από τα πουλιά που μου αρέσουν πολύ. Τα αφουγράζομαι
την άνοιξη που γεμίζουν με κελαϊδίσματα τα ρέματα και τους θάμνους· τα παρακολουθώ να πηγαινοέρχονται στις φωλιές τους και να
μεγαλώνουν τα μικρά τους· τα χαίρομαι και το χειμώνα που με τους χιονιάδες
τολμούν να βγουν από τους κρυψώνες τους και να αναζητήσουν τροφή στα γυμνά
κλαριά και κι εκεί όπου το έδαφος δεν είναι σκεπασμένο από χιόνι και το χώμα
ξεπάγωτο. Τα αγαπώ τα κοτσύφια και τα καλημερίζω σαν τα δω να στέκονται τα κρύα
πρωϊνά στα κλαδιά της μηλιάς κοντά στο σπίτι γιατί από εκεί μπορούν να ελέγξουν
πότε θα εφορμήσουν στην αυλή όπου πάντα κάποιος σπόρος διαφεύγει από τις αδηφάγες
κότες να τσιμπήσουν κι αυτά κάτι και μετά να φύγουν προς τα χωράφια και να
ζωντανέψουν με τα φτερουγίσματά τους τον σιωπηλό τόπο.
ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 26012016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου