Tον
ζήλεψα τον κότσυφα· νωρίς το απόγευμα να είναι
κουρνιασμένος στο ψηλότερο κλαρί της κουτσουπιάς πίσω από το Πνευματικό Κέντρο
του Δήμου Αθηναίων, στην οδό Σόλωνος και να ψέλνει ερωτικά καλέσματα στο ταίρι
του που δεν φαίνονταν πουθενά. Αλλ’ αυτός φαίνεται πως ήξερε ότι κάπου εκεί
γύρω είναι κρυμμένο και μπορεί να περιμένει να πέσει το σκοτάδι για να μην τους
βλέπει ο κόσμος, για να ανταμώσουν σε κάποιο κλαρί και να αρχίσουν τον έρωτά
τους με μόνο μάρτυρα το φεγγαράκι που λάμπει για όλους αδιακρίτως και εμπνέει
πάθη της νύχτας και όχι μόνο…
ΑΘΗΝΑ, 19042016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου