Οπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, τούτες τις ημέρες, κατά κόρον μάς
απασχολεί το ζήτημα της καταγωγής των αμνοεριφίων που θα καταναλωθούν το Πάσχα. Ακούγεται πως η ελληνική παραδοσιακή κτηνοτροφία κάθε χρόνο φθίνει, αλλά
εκπρόσωπός της πουθενά δεν φαίνεται να πει τι ακριβώς συμβαίνει.
Τούτο θα το εξηγούσε
κάλλιστα ο Νικόλας Βαζαίος από την Αμοργό, ο οποίος εγκατέλειψε πριν από χρόνια
μια σίγουρη και προσοδοφόρα καριέρα μουσικού (αδελφός του Λευτέρη, δημιουργού
τής διάσημης «Πιτσιρίκας») και ανέλαβε και ανέστησε τα κοπάδια από αιγοπρόβατα
που διατηρούσε ο πατέρας του στην περιοχή της Αιγιάλης.
Ο Νικόλας, όταν
αποφάσισε να εγκατασταθεί μόνιμα στην πατρίδα του, συνειδητά ασχολήθηκε με τα
κοπάδια γνωρίζοντας πως αυτά απαιτούν πολύ κόπο και δεν επιτρέπουν ούτε μία
ημέρα τον χρόνο να λείψει από κοντά τους.
Ανάλογα δε με τη
φροντίδα που τους δείχνει ο νοικοκύρης τους και τον τόπο βεβαίως που βόσκουν,
του ανταποδίδουν, χωρίς θαύματα, όσα πρέπει. Ετσι δεν ήταν θαύμα αυτό που είδα
ένα απόγευμα πριν από λίγες ημέρες στις πλαγιές κάτω από τον Ασφοντυλίτη, αλλά
ήταν μια στιγμή που θύμιζε έντονα την ακμή της κτηνοτροφίας παλιότερα στο
Αρχιπέλαγος. Δεκάδες κατσίκες και τραγιά συγκεντρώθηκαν στο σημείο όπου είχε
σκορπίσει τροφή ο Νικόλας, ενώ γύρω τους, ως οι θεατές σε ένα τεράστιο φυσικό
θέατρο, διπλάσια σχεδόν σε αριθμό, στάθηκαν τα φετινά κατσικάκια και με
παιχνιδίσματα και βελάσματα περίμεναν τις μανάδες τους σαν αποφάνε να έρθουν να
τα μαζέψουν.
Πόσα ήταν; Μόνον ο
νοικοκύρης γνωρίζει και κανένας δεν πρέπει να ρωτάει. Αυτός μόνο ξέρει ένα ένα
ζωντανό του και με μια ματιά σε ολόκληρο το κοπάδι μπορεί να πει αν η χρονιά
του πήγε καλά ή όχι. Τα υπόλοιπα γι' αυτόν αφορούν μόνο την τηλεόραση...
Ηλί/30032010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου