ΤΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ

Είναι συνηθισμένο φαινόμενο τα στρώματα στα πεζοδρόμια τα οποία βγάζουν και παρατάνε οι άνθρωποι άμα έχουν παλιώσει ή θέλουν να τα αντικαταστήσουν γιατί σίγουρα κάποιες άλλες αλλαγές έχουν γίνει στη ζωή τους ή στην κρεβατοκάμαρά τους. Οι ώρες δε που συνηθίζεται να τα βγάζουν στο δρόμο είναι οι νυχτερινές και τούτο έχει να κάνει με την περιέργεια των γειτόνων η οποία έτσι υποτίθεται ότι περιορίζεται. Τα βγάζουν λοιπόν είτε σέρνοντας τα μόνοι τους στις σκάλες ή με τη βοήθεια άλλων όταν πρόκειται για διπλά και τα αφήνουν όπου τους βολεύει για να περάσει κάποια στιγμή το ειδικό αυτοκίνητο του Δήμου να τα μαζέψει μαζί με άλλα ογκώδη αντικείμενα και να τα πάει στη χωματερή.

Φυσικά αν προλάβει, γιατί στο μεταξύ, από την ώρα που ένα στρώμα θα βρεθεί στο πεζοδρόμιο μέχρι να περάσει το αυτοκίνητο του Δήμου δεν το εντοπίσουν οι ασιάτες «ανακυκλωτές» με τα καροτσάκια που τα ξεσκίζουν για να βγάλουν τον μεταλλικό σκελετό τους και τα παρατάνε κουβάρια από βρώμικα υλικά που ανακατεύουν κατόπιν οι γάτες της γειτονιάς μη και βρουν τίποτα που να τις ενδιαφέρει η απλά να κουρνιάσουν το χειμώνα που κάνει κρύο.  Έτσι γίνεται με τα στρώματα που λήγει η υπηρεσία τους και μαζί τους χάνονται και ένα σωρό ιστορίες, αγάπης, έρωτα και πόνου που έχουν γραφτεί πάνω τους ενώ δεν προκαλούν κανένα ενδιαφέρον σε όποιον περπατάει τις γειτονιές της πόλης.  

Με την εικοτολογία όμως που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια, σχετικά με τα χρήματα που έχουν οι άνθρωποι, κάθε στρώμα αποτελούσε ένα εν δυνάμει μικρό κρυψώνα στον οποίο ο νοικοκύρης για λόγους ασφάλειας και για προληπτικούς, στην περίπτωση που του βάλουν φραγμούς στην διαχείριση των οικονομιών του τα έχει χωμένα. Το πρόσφατο γεγονός της επιβολής των capital controls ενίσχυσε αυτή την άποψη και τις φήμες ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιστρέφουν στον κλασσικό τρόπο αποταμίευσης.

Τούτο επισφραγίζει με θαυμαστό τρόπο ένα στρώμα που φάνηκε προχθές κάπου στα Πατήσια καθώς δείχνει ότι πριν βγει στο δρόμο για τη χωματερή, το σώμα του ανοίχτηκε με τέτοιο τρόπο για να βγει από το εσωτερικό του κάτι πολύτιμο για τον κάτοχό του, είτε σε χρήμα είτε σε κάτι άλλο τιμαλφές ενώ δεν αποκλείεται ο θησαυρός να ήταν κάτι άλλο, όπως μια ερωτική αλληλογραφία για παράδειγμα ή ένα μικρό αντικείμενο που είχε μόνο συναισθηματική αξία. Τούτο γνωρίζει μόνο ο ιδιοκτήτης του που το πέταξε στο δρόμο και πιθανόν ο άλλος άνθρωπος που το μοιράζονταν στον ύπνο και στο ξύπνιο τους…

Ακτήμων ο Αθηναίος

ΑΘΗΝΑ, 30032018