ΕΝΑΣ ΑΚΤΗΜΩΝ ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΟΜΟΝΟΙΑ!

Μια επείγουσα επέμβαση στα δόντια μου ήταν η αφορμή για την χθεσινή επίσκεψή μου στην Αθήνα και την παρουσία μου στα εγκαίνια της νέας πλατείας Ομονοίας, πλατεία την οποία γνωρίζω μισό αιώνα τώρα. Για μένα η Ομόνοια ήταν και παραμένει η πλέον σημαντική της Αθήνας και η ιστορία της έχει επηρεάσει βαθιά τον περισσότερο κόσμο της πόλης και της υπόλοιπης Ελλάδας. Για μας δε τους επαρχιώτες, η πλατεία Ομονοίας ήταν η κυρία είσοδος για την Αθήνα και το πρώτο στέκι μέχρι να αμοληθούμε στην πόλη και σιγά – σιγά μεταμορφωθούμε από παιδιά της μεταπολεμικής επαρχίας σε γνήσιους Αθηναίους.

Δεν θα γράψω πολλά αυτή τη στιγμή για το άνοιγμα της Ομόνοιας που έκανε ο δήμαρχος Κώστας Μπακογιάννης και ήταν μια μετρημένη τελετή με λίγο κόσμο. Ως είθισται όμως εσχάτως, δεν υπήρχε περίπτωση το γεγονός να μην  αφορμή για αντεγκλήσεις ειδικά στα δικτυακά μέσα και να ανοίξει ένας ακόμη διάλογος για τα μέτρα που δεν λαμβάνονται.

Εμένα πάντως μου άρεσε που είδα πάλι την Ομόνοια ανοιχτή για περπάτημα αλλά και στο μάτι του περαστικού και του επισκέπτη και με το όντας εντυπωσιακό σιντριβάνι να τη θυμίζει όπως ήταν πριν από σαράντα και βάλε χρόνια. Επί πλέον, η σύμπτωση με την πρώτη επίσκεψή μου από την αρχή της καραντίνας στην Αθήνα, αποτελεί για μένα και μια καινούργια πρόκληση για περισσότερα κείμενα και φωτογραφίες για μια πόλη που βιώνει και κινείται όπως διαπίστωσα σε μια σύντομη περιπλάνησή μου κάτω από άλλο ουρανό.   

Σύντομα θα δείτε αυτό το νέο έργο στο μπλογκ του Ακτήμονα του Αθηναίου!

ΑΘΗΝΑ, 15052020