ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΣΧΑ ΧΩΡΙΣ ΦΡΑΟΥΛΕΣ;

 

Όταν παλιότερα η καλλιέργειες συμβάδιζαν με τον καιρό και κάθε εποχή έστελνε τα δικά της προϊόντα στην αγορά και στο τραπέζι του κόσμου, το Πάσχα ήταν κρεμμυδάκια, κανένα σκόρδο, κουκιά ίσως και αυτά στα πεδινά μέρη άντε και στα νησιά. Στα ημιορεινά, αυτό το έβλεπαν αν τύχαινε το Πάσχα τον Μάϊο. Όσο για φρούτα, ότι πορτοκάλια είχαν απομείνει στα περιβόλια και είχαν γλιτώσει από τους πάγους, που και που κανένα στόλιζε το τραπέζι.

Ήταν η εποχή ακόμα που δεν είχαν αναπτυχθεί τόσο πολύ τα ψυγεία που κρατάνε φρούτα από την εποχή της συγκομιδής ως την αρχή της άλλης, ούτε και οι αεροπορικές μεταφορές που να φέρνουν Απρίλη μήνα στην αγορά της Αθήνας σταφύλια για παράδειγμα από το νότιο ημισφαίριο στα μανάβικα της Ελλάδας αλλά ούτε και τα θερμοκήπια που παράγουν κηπευτικά και λαχανικά όλες τις εποχές του χρόνου. Ούτε και ο κόσμος είχε τον νου του σε αυτά αλλά σιγά – σιγά ακολούθησε τις προκλήσεις της αγοράς, συνήθισε και δυσανασχετεί μάλιστα όταν δεν βρίσκει ντομάτες για τη Σαρακοστή. Φτάσαμε μάλιστα στο σημείο από την υπερπροσφορά των προϊόντων του καλοκαιριού και στην καρδιά του χειμώνα να ζητάμε ειδικά πράγματα, όπως βιολογικές ντομάτες ή αγγούρια και πάει λέγοντας…

Έτσι λοιπόν φτάσαμε να μην μπορούμε να κάνουμε Πάσχα χωρίς φράουλες. Παντού φράουλες, μεγάλες, άκαμπτες αλλά άνοστες. Δεν θα περίμενε κανένας τίποτα καλύτερο, καθώς στο ρυθμιζόμενο για θερμοκρασία, υγρασία, άρδευση και προστασία από αρρώστιες θερμοκήπιο, όλα πρέπει να ακολουθήσουν τον κύκλο άνθισης, ωρίμανσης και συλλογής αυτού του προϊόντος που δεν έχει δει ούτε μια στιγμή ήλιο, ούτε ένιωσε να το φυσάει καθόλου αέρας. Ούτε και το νερό που ποτίζεται έχει έρθει κατευθείαν από μια πηγή ή ρυάκι αλλά από τη δεξαμενή αφού γεμίσει λίπασμα και φάρμακα. Ένα προϊόν που δεν ξέρει τι θα πει έντομο – δεν άκουσε ποτέ το βόμβο μιας μέλισσας, ούτε της πασχαλιάς το ψείρισμα των βακτηρίων ένιωσε, ούτε της ακρίδας το πήδημα το λαχτάρισε. Πόσο μάλιστα που δεν ξέρει τι θα πει πουλί και ούτε έχει ακούσει ποτέ του κελάηδημα. Ακόμη, ούτε της σαύρας το περπάτημα ένιωσε στη ρίζα του, ούτε και του φιδιού το σύρσιμο στα φύλλα του.    

Το ίδιο πάνω κάτω γίνεται και με τις ντομάτες, για την τιμή των οποίων τόσοι καυγάδες γίνονται και στο καταχείμωνο. Με την ίδια μέθοδο ανθίζουν, ωριμάζουν και συλλέγονται για να βρεθούν στο κέντρο του πασχαλινού τραπεζιού. Συνήθισε ο κόσμος σε αυτά τα κόκκινα αγαθά που δεν έχει δει ποτέ ο ήλιος και θέλει το Πάσχα να τα έχει μπροστά του και να τα απολαμβάνει ως συμπλήρωμα του οβελία. Συνήθισε και ούτε καν σκέφτεται πως αν συμβεί κάτι, μια κακοκαιρία, ένα ανακάτωμα στον κόσμο, ένας πόλεμος που πολλοί τον συζητάνε τον τελευταίο καιρό με αφορμή την Ουκρανία, πως θα μπορέσει να κάνει Πάσχα χωρίς ντομάτες και φράουλες. Για σπαράγγια δεν πολυνοιάζεται αν έχει γιατί όσο και να’χει δεν είναι κόκκινα να ταιριάζουν με τα αυγά που θα τσουγκρίσει…

NEXTDEAL, 21042022