ΕΝΑ ΚΑΛΑΘΙ ΑΝΕΜΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟ

Έμοιαζε να περπατούσε σαν χαμένη μέσα στον αραιό κόσμο που είχε το πρωϊνό στη γωνία της Πανεπιστημίου με την πλατεία της Ομόνοιας αλλά όπως αποδείχθηκε ήξερε καλά το δρόμο και ακολουθούσε ένα σταθερό δρομολόγιο – γι’ αυτό ούτε καν και δεν κοίταζε δίπλα της. Όσοι βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή εκεί δεν την ενδιέφεραν. Κοντούλα, αδύνατη, ντυμένη με τριμμένα ρούχα θα περνούσε εντελώς απαρατήρητη αν δεν κρατούσε στα χέρια της ένα καλάθι από εκείνα τα παλιά, φτιαγμένο με λυγαριά γεμάτο με φρέσκιες ανεμώνες.

Με την πρόφαση ότι ήθελα να αγοράσω ένα ματσάκι, έπιασα κουβέντα μαζί της. Τη λένε Σταυρούλα, συνταξιούχος μετά από 50 χρόνια δουλειάς κοντά σε ανθρώπους που ήθελαν βοήθεια και για συμπληρώσει την πετσοκομένη σύνταξή της μαζεύει όταν βρίσκει λουλούδια στον Υμηττό και κατεβαίνει στην Αθήνα να τα πουλήσει στον κόσμο και στα γραφεία. Την κάνει χρόνια αυτή τη δουλειά και είναι αρκετοί που την γνωρίζουν και αποτελούν γι’ αυτή τη σίγουρη πελατεία για να μην γυρίσει πίσω με λουλούδια στο πανέρι. 

Όταν βγαίνουν οι ανεμώνες η κυρά Σταυρούλα πηγαίνει στον Υμηττό, πάνω από την Καισαριανή και μαζεύει χωρίς να τις ξεριζώνει για να βρει και την επόμενη χρονιά. Τις δένει ματσάκια, τις βάζει με προσοχή στο καλάθι να μην τσαλακώνονται. Σε μια εποχή που τα πάντα, ακόμα και τα λουλούδια των ανθοπωλείων μεγαλώνουν με τη βία και τον έλεγχο των μηχανών, η κυρά Σταυρούλα με τον τρόπο της φέρνει στην Αθήνα ένα μάτσο πραγματικά λουλούδια και ακόμη, αντί να βάζει σε ένα πλαστικό καφάσι, τα μεταφέρει σε ένα καλάθι απ’ αυτά που χρησιμοποιούσε ο κόσμος πριν πλημμυρίσει πλαστικό.

Η κυρά Σταυρούλα και ένα πλήθος άλλων ανθρώπων με τον τρόπο τους δίνουν ένα άλλο χρώμα στην πόλη που ρέπει προς την ομοιομορφία καθώς επικρατούν καινούργιες πρακτικές που πιέζουν αφόρητα εκείνους τους ανθρώπους που δεμένοι με την λειτουργία της και συνθέτουν το ζωντανό πρόσωπό της. Δεν είναι πια πολλοί, κινούνται διακριτικά στο κέντρο της πόλης και δεν φαίνονται αλλά για όσους αγαπάμε την πόλη είναι αυτοί που μας εμπνέουν να την υποστηρίζουμε και με τον δικό μας τρόπο πρέπει να τους δίνουμε θάρρος να υπάρχουν και όσο καιρό μπορούν ακόμη να ομορφαίνουν την πόλη.

I klik Athens/15042022