ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΙ…

Ντουντούκες έχουμε, τη φωνή που χάσαμε θα ξαναβρούμε;

Έχω αρκετή ώρα που μαζεύτηκα από τους «δρόμους» και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την αίσθηση του αβάσταχτου κενού που πλάκωσε την Αθήνα καθώς αλλιώς περιμέναμε τη σημερινή ημέρα και αλλιώς μας προέκυψε…

Η στάση υποχρεωτική για όλους, μπροστά στην καμένη τράπεζα

Κάθισα όπως και την 5/5 πάλι μπροστά στον Ιανό, σημείο που μπορεί όποιος θέλει να κάνει την ακριβή εκτίμηση μιας πορείας και του παλμού που έχει καθώς το σώμα των διαδηλωτών στριμώχνεται στην καγκελόφρακτη Σταδίου (πόσο μπροστά έβλεπε ο άτιμος ο Αβραμόπουλος) και δεν μπορεί να ξεφύγει αν τυχόν συμβεί κάτι προς πουθενά.

Όπως πάντα το μπλοκ των μεταναστών ξεχώρισε...

 Από εκεί έβλεπα τα αραιά μπλοκ να περνούν μπροστά από την καμένη MARFIN και αρκετοί ήταν οι διαδηλωτές που κοντοστέκονταν κάπως μπροστά στον τόπο της τραγωδίας εκφράζοντας έτσι την ελάχιστη τιμή προς τα θύματα του εμπρησμού της τράπεζας και φωνάζοντας παράλληλα κάποια σχετικά συνθήματα. Ελάχιστα δε ήταν τα μπλοκ που είχαν κάποιο παλμό στα συνθήματά τους και οι περισσότεροι έμοιαζαν σαν να πήγαιναν σε αγγαρεία. Κανένα δε επεισόδιο που να άναβε τα αίματα δεν συνέβη εκεί πέρα σε όλη τη διάρκεια της πορείας.

Περίπατος έμοιαζε και για τους άντρες των ΜΑΤ η χθεσινή πορεία...

 Στα πεζοδρόμια όμως η απορία για τη μικρή συμμετοχή του κόσμου στη σημερινή πορεία δεν έβρισκε απάντηση και ο καθένας έλεγε το κοντό και το μακρύ του. Οι περισσότεροι θεωρούσαν πως αυτό οφείλεται στο φόβο για νέα επεισόδια που έχουν σπείρει τα ΜΜΕ κυρίως αλλά και από μια αίσθηση απογοήτευσης από την προπαγάνδα της συνενοχής που πολύ αποτελεσματικά προωθεί η κυβέρνηση και ήταν έκδηλη στα πρόσωπα του κόσμου.

Βλέπουν το πανό οι τραπεζίτες και ετοιμάζονται να παραδωθούν...

Είναι απίστευτο λοιπόν πως μέσα σε δυο εβδομάδες το ηθικό των διαδηλωτών έπεσε τόσο χαμηλά σε βαθμό τέτοιο που και τα πανό έμοιαζαν σαν να κρέμονταν κουρασμένα και άδεια από συνθήματα. Είναι απίστευτο πάλι πως οι εκατό για παράδειγμα διαδηλωτές της 5/5 έγιναν σήμερα πενήντα και στην επόμενη φορά φαίνεται πως δεν θα ξεπεράσουν τους είκοσι, μπορεί και λιγότερο.

Και οι πλούσιοι, είχαν μια φαγούρα χθες που δεν λέγεται...

 Τι μεσολάβησε; Όλοι το γνωρίζουμε αλλά φοβάμαι πως τις ευθύνες εύκολα πάλι τις μεταθέσαμε στη μοίρα, στους άλλους, στους ξένους, στα ΜΜΕ, όλους αυτούς που περίμεναν να μας δουν έτσι να σερνόμαστε στο «δρόμο» και τελικά τους κάναμε τη χάρη…

Οι πανεπιστημιακοί βγήκαν στο δρόμο... Τρεις κι ο κούκος!

ΥΓ 1. Ένα από τα καινούργια στη σημερινή πορεία ήταν ότι πήραν μέρος και λίγοι πανεπιστημιακοί καθηγητές! Τι να συνέβη άραγε και τάραξε τη θλιβερή μακαριότητά τους και βγήκαν στο δρόμο; Θα είχε ενδιαφέρον να μαθαίναμε αλλά ποιος δημοσιογράφος τολμά να ρωτήσει τους κατ’ εξοχήν υπεύθυνους για την κρίση της παιδείας;

Από τα καλύτερα συνθηματάκια, sστο πανό του dikaioma.gr

 
ΥΓ 2. Α, σήμερα δε είδα και τόση ζέση από φωτογράφους (επαγγελματίες ή ερασιτέχνες ) ούτε και πολλές κάμερες να ψάχνουν θέμα. Φαίνεται πως έλειπαν οι κουκουλοφόροι, οι μπαχαλάκηδες και οι διάφοροι περίεργοι που δημιουργούν «ειδήσεις» και έτσι χωρίς να κάνουν τίποτα οι άνδρες των ΜΑΤ ήταν σαν μια εικόνα ρουτίνας στην πόλη…