Τα λιβάδια της Οίτης τούτες τις ημέρες είναι σκεπασμένα με το μοναδικό λουλούδι που λέγεται βιόλα η αιτωλική...
Μπορεί να μην είχα τη χαρά να βρεθώ ο ίδιος τούτες τις ημέρες και να ζήσω στο θαύμα της άνοιξης όπως προχωρεί στον Εθνικό Δρυμό της Οίτης αλλά ταξιδεύω ως εκεί με τις φωτογραφίες του φίλου μας Θανάση Σκούρα από το Νεχώρι και σας καλώ να κλείσετε κι εσείς για λίγο τα μάτια και είμαι σίγουρος πως το μυαλό σας θα πλημμυρίσει εικόνες απ’ αυτόν τον πανέμορφο τόπο της Ρούμελης και η μύτη σας μυρωμένο αέρα του βουνού…
Όσο για τ’ άλλα ζητήματα της θλιβερής επικαιρότητας, εδώ είναι και θα μας βασανίζουν. Γι’ αυτό νομίζω πως πρέπει να σταθούμε και μια στιγμή κάπως παράμερα από το πλήθος, να τα εξετάσουμε ψύχραιμα και να τα κρίνουμε με το καταδικό μας μάτι. Γιατί το φίλτρο που βάζουν ορισμένοι είτε στο γυαλί της τηλεόρασης, είτε στην οθόνη του υπολογιστών, μπορεί να βλάψει σοβαρά την όρασή μας καθώς και να κλονίσει ακόμα πιο πολύ την εμπιστοσύνη μας στην αλήθεια των γεγονότων και τη σοβαρότητα που έχουν η ζωή και τη μεγάλη σημασία που έχουν οι άνθρωποι γύρω μας ή μακριά μας…
Το ωραίο λιβάδι στην άνω φωτογραφία καλείται Ζαπαντόλακα και στον ορίζοντα του υψώνεται η μεγάλη κορυφή Γρεβενό και αυτό στην κάτω φωτογραφία πλημμυρισμένο με βιόλες αιτωλικές είναι οι περίφημες Λιβαδιές, στην καρδιά του Εθνικού Δρυμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου