ΤΕΛΟΣ ΦΕΤΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΤΖΑΚΑΡΑΝΤΕΣ...

Από τη θέση που βρίσκονται μόνο τα αγάλματα απολαμβάνουν την ομορφιά των ανθισμένων δέντρων στο Ζάππειο

Το έχει η μέρα φαίνεται σαν πρόκειται να βγω στην πόλη να κάνω κάποιες φωτογραφίες και χαμηλώνει το φωτισμό ή μάλλον με βάζει με τρόπο να μάθω να βελτιώνω τις φωτογραφίες με διάφορα κόλπα της μηχανής που για να τα γνωρίσω πρέπει να διαβάσω 230 σελίδες με 7αράκι γράμμα…

Η Λέσχη Αξιωματικών πίσω από τα ανθισμένα κλαδιά των τζακαράντων.

Τέλος πάντων δεν είναι αυτό το θέμα αλλά το περπάτημα στην πόλη που ξεκίνησε λιγάκι αργά ομολογώ το μεσημέρι από την οδό Ρηγγίλης να φωτογραφίσω τις ανθισμένες τζακαράντες που είδα σαν περνούσα από εκεί προχθές. Όντως αυτός ο δρόμος έχει μια ωραία δεντροστοιχία με τζακαράντες και στις δυο πλευρές του και απ’ ότι είδα ο Δήμος ανανεώνει τα παλιά δέντρα με νεώτερα τα οποία ήταν και περισσότερο ανθισμένα.

Η δεντροστοιχία με τις τζακαράντες στην οδό Ρηγγίλης που σήμερα δεν είχε και σπουδαία κίνηση καθώς το ενδιαφέρον ήταν σε άλλο δρόμο...

Όταν τώρα λέμε δεντροστοιχία στην Αθήνα, μοιάζει περισσότερο με ανέκδοτο παρά με πραγματικότητα γιατί στις περισσότερες φορές τα δέντρα δείχνουν να είναι χρήσιμα μόνο για τα αυτοκίνητα που προφυλάσσονται έτσι από τον ήλιο ενώ πολλοί απ’ ότι γνωρίζω έχουν την άποψη πως αυτά εμποδίζουν την κυκλοφορία πάνω στα πεζοδρόμια που παρκάρουν τα μηχανάκια τους διάφοροι απαράδεκτοι και θρασείς τύποι.

Έτσι πέφτουν τα λουλούδια από τις τζαγκαράνγκες στα πεζοδρόμια της Αθήνας...

Έτσι πιστεύω πως για να δεις μια πραγματική δεντροστοιχία στην Αθήνα μόνο τον Δεκαπενταύγουστο μπορεί να γίνει και όχι μάλιστα σε όλους τους δρόμους. Στην περίπτωση δε της οδού Ρηγγίλης όπου οι τζακαράντες είναι αρκετά ψηλές και πιο εύρρωστες από αυτές της οδού Αθήνας όταν σηκώσει κάποιος ψηλά τα μάτια θα δει πως είναι ωραίο να ζει κανείς εκεί καθώς τα λουλούδια από τα δέντρα μπαίνουν αυτό τον καιρό μέσα στα μπαλκόνια και ευωδιάζει ολόκληρος ο τόπος.

Κάποιος έχει μια βδομάδα να κινήσει το αυτοκίνητό του από τη Ρηγγίλης αλλά φαίνεται πως είναι γείτονας και έχει κάρτα να παρκάρει εκεί...

Ωραία εικόνα δε είναι να βλέπει κάποιος τα ωραία κτίρια πίσω από την κουρτίνα που δημιουργούν τα αραιά ανθισμένα κλαδιά από τις Τζακαράντες, όπως για παράδειγμα τη Λέσχη Αξιωματικών της Φρουράς της Αθήνας (υπάρχει και τέτοιο πράγμα αν δεν το ξέρετε και έχει μαλιστα και ρόλο αν χρειστεί), το κτίριο της παλιάς ΕΡΤ και βεβαίως των γραφείων της Νέας Δημοκρατίας!

Προσοχή, οι φωτογραφίες του κτιρίου των γραφείων της ΝΔ απαγορεύονται... Λες και όποιος θέλει να κάνει κάτι δεν βρίσκει άλλο τρόπο να μελετήσει την είσοδο...

Αυτό όντως είναι ένα ωραίο κτίριο αλλά σήμερα διαπίστωσα πως είναι απαγορεύεται να το φωτογραφίζουμε. Αυτό μου το είπε με πολύ ευγενικό όντως τρόπο μια κοπέλα αστυνομικός που ήταν εκεί για να βλέπει τι γίνεται στο δρόμο και νομίζω πως δεν χρειάζεται εξήγηση γιατί. Υπάκουσα και έβαλα τη μηχανή στην τσάντα γιατί εκεί που περπατούσε μπορεί να κινούσα το ενδιαφέρον και τίποτα άλλων και άντε τώρα πώς να ξέμπλεκα…

Όντως είναι από τις καλύτερες δεντροστοιχίες με τζακαράντες αυτή στο Ζάππειο και έμοιαζε σαν μωβ συννεφάκια πάνω από την έκθεση.

Περπάτησα κατόπιν μέσα από τον Εθνικό Κήπο μέχρι το Ζάππειο όπου κάτω από την ωραία δεντροστοιχία ήταν απλωμένη η έκθεση βιβλίου γεγονός που πάλι θα με εμπόδιζε να κάνω τη φωτογραφία που ήθελα. Διαπίστωσα πάντως πως οι τζακαράντες του Ζαππείου είναι μεγάλα και δυνατά δέντρα και σε σχέση με αυτά των δρόμων είχαν περισσότερα λουλούδια που ήταν σωρός πεσμένα στο πεζοδρόμιο. Κι εκεί επίσης η μυρωδιά ήταν έντονη αλλά καθώς διαπίστωσα τον λιγοστό κόσμο που περιδιάβαινε την έκθεση άλλα πράγματα τον ενδιέφεραν και ούτε καν σήκωνε το κεφάλι ψηλά να ει τουλάχιστον από πού έρχονταν οι μεγάλες μωβ χιονονιφάδες που πατούσε…

Πίσω από τα κιόσκια, που δεν έχουν φαίνεται κανένα ενδιαφέρον τα λουλούδια είναι στρώμα στο πεζοδρόμιο.

Απ’ ότι διαπίστωσα επίσης, τα άνθη στις τζακαράντες θα κρατήσουν κάνα δυο μέρες ακόμα και γι’ αυτό ίσια – ίσια προλαβαίνετε να τις γνωρίσετε και να τις μυρίσετε…


Αλλιώς, του χρόνου…