ΕΙΚΟΣΙ ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

Επειδή βλέπω κάποιους φίλους να λένε πως «ζηλεύουν» την κατάστασή μου τις τελευταίες ημέρες, πρέπει να σας πω πως από τις 16/08 μέχρι σήμερα είναι η πρώτη φορά που μετά από 18 ημέρες βρίσκομαι σε κανονικό δωμάτιο ξενοδοχείου και ελπίζω αυτό να συμβεί και τις επόμενες. Τρείς νύχτες τις έβγαλα σε sleeping bug στο πάτωμα του δημοτικού σχολείου Αντικυθήρων μαζί με τους νέους αρχαιολόγους, μια στο ιδιαίτερα σκληρό χώμα της Βουρκούντας στο πανηγύρι του Αϊ Γιάννη, μία πίσω από ένα τοίχο στον Αϊ Μάμμα της Κάσου, μία στο νοτισμένο λιμάνι του Διαφανίου, τρείς στα καταστρώματα των πλοίων απ’ όπου άρπαξα και τον ιό των κλιματιστικών και τις υπόλοιπες σε ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Α, από το περπάτημα δε, στον Όλυμπο της Καρπάθου μου παρουσιάστηκε και μια φλεγμονή, όπως είπε φίλος ορθοπεδικός όταν τον ενημέρωσα τηλεφωνικά για τα σχετικά, στο δεξί γόνατο γεγονός που με υποχρεώνει να σταματήσω τις μεγάλες και δύσκολες πορείες για αρκετό καιρό γιατί αλλιώς θα πρέπει να ψάξω για δουλειά γραφείου.

Εγώ πάντως δεν πίστευα πως μπορεί και να κρυώσω και να κάνω μάλιστα και πυρετό πόσο δεν πως θα συνέβαινε κάτι με τα πόδια μου τα οποία θεωρούσα άτρωτα μέχρι προχθές και έλεγα στον Πίττα πως είναι «μάτι», έχοντας βέβαια βάσιμες υποψίες για τα πρόσωπα που με «μάτιασαν». Το γεγονός βέβαια μαθεύτηκε γύρω μας και ανέλαβαν κάποιες ξεματιάστρες να πράξουν τα δέοντα να φύγει από πάνω μου το κακό μάτι, είτε δια ζώσης, είτε δια τηλεφώνου αλλά όλες διαπίστωσαν πως το ζήτημα αφορά την κανονική ιατρική και να ακολουθήσω τις συμβουλές των γιατρών να γίνω καλά.

Πέρα όμως απ’ αυτά τα οποία δεν ήταν και τόσο ευχάριστα κατάφερα αυτές τις ημέρες να γνωρίσω ένα μεγάλο αριθμό σπουδαίων ανθρώπων, να δω ένα σωρό καινούργιους για το μάτι μου τόπους και συγκεντρώσω ένα τεράστιο υλικό που με ενδιαφέρει για τη δουλειά μου, κομμάτια από το οποίο θα δείτε σύντομα σε διάφορα έντυπα και δικτυακά μέσα.

Έτσι η σημερινή και η αυριανή μέρα είναι αφιερωμένες στην ξεκούραση και σε άλλες ενδιαφέρουσες δραστηριότητες γιατί επειδή μας άρεσε εδώ κάτω λέμε με τον Γιώργο Πίττα που και γι΄αυτόν και τη δουλειά που κάνει, τα Δωδεκάνησα είναι μια αποκάλυψη, να συνεχίσουμε όσο μπορέσουμε και όσο αντέξουμε…