Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΣΤΗΝ ΚΡΕΝΤΗ

Οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Κρέντη και τα παιδιά του νηπιαγωγείου στο τραπέζι


Της γεννήσεως του Ιωάννη του Προδρόμου ήταν και στην Ευρυτανία που τιμά ιδιαίτερα αυτόν τον άγιο και κατάφερα να πάω και να χαρώ δυο πανηγύρια σε δυο διαφορετικά χωριά μάλιστα, το ένα εντελώς διαφορετικό από το άλλο…


Οι γυναίκες στην Κρέντη δεν έπαψαν να πηγαίνουν ύψωμα 
στην εκκλησία την ημέρα του Αγίου.

Ένα είναι η Παλιά Κρέντη (ο μητρικός οικισμός της σημερινής Κρέντης που επλήγη περισσότερο από κάθε άλλο στο σεισμό της 16ης Φεβρουαρίου 1966) αλλά ζωντάνεψε και σήμερα είναι από τα πιο ακμαία χωριά του νομού και το άλλο, το Καλεσμένο, ένα από τα μεγαλύτερα χωριά κατά το παρελθόν της Ευρυτανίας το οποίο σήμερα κατοικείται από ελαχίστους ανθρώπους καθώς όλοι σχεδόν οι Καλεσμενιώτες βρίσκονται στο εξωτερικό, στις ΗΠΑ κυρίως και στην Αυστραλία.




Όλο το χωριό ήρθε χθες στο πανηγύρι του Αϊ - Γιάννη στην Παλιά Κρέντη

Στην εκκλησία του Αϊ – Γιάννη της Παλιάς Κρέντης μαζεύτηκε χθες όλο το χωριό στην πανηγυρική λειτουργία που πρωτοστάτησε ο ιερέας της ενορίας παπα Βαγγέλης Φεγγούλης παρόντων και πολλών άλλων ιερέων της περιοχής αφού για την Κρέντη αποτελεί τον καθεδρικό ναό για το χωριό. Η εκκλησία αυτή είχε πληγεί από το σεισμό αλλά επισκευάστηκε και μέχρι σήμερα συνεχίζει να αποτελεί σημείο αναφοράς για όλη την περιοχή.



Ο παπα Βαγγέλης Φεγγούλης, η παπαδιά Μαρία και οι άλλοι παπάδες στο τραπέζι.


Μετά το θρησκευτικό μέρος της εορτής το οποίο εξελίχθηκε σύμφωνα με την παράδοση και την ευλάβεια που διακρίνει τους κατοίκους του Κρέντη ακολούθησε το πανηγύρι που είχε όλες τις προϋποθέσεις να εξελιχθεί σε ένα καλό, όπως στα παλιά χρόνια γλέντι. Το «μαγαζί» με τους καφέδες και τα τσίπουρα του Θόδωρου Πλατή είχε στήσει τον πάγκο του κάτω από τη βελανιδιά, ο Αποστόλης και ο Δημήτρης Μάκκας είχαν γεμίσει τις ψησταριές τους με ντόπια σφάγια. Ακόμα και ο πλανόδιος έμπορος από τον Τριπόταμο που πάει και πουλάει στα πανηγύρια ρούχα και παιχνίδια είχε εκεί το αυτοκίνητό με την πραμάτεια του.



Δεν έφταιγε η ορχήστρα, αλλά οι καταστάσεις που κράτησαν τον κόσμο κουμπωμένο.


Η ορχήστρα (Κωνσταντίνος Καλύβας τραγούδι, Παναγιώτης Ρούμπος βιολί, Πάνος Κουτσοκώστας τραγούδι, Καλαμπαλίκης Κώστας κιθάρα και νεαρός Φουρλίγκας κιθάρα) ήταν έτοιμη στην άκρη της μεγάλης αυλής με την τέντα απλωμένη από το φόβο της βροχής να παίξει ωραία δημοτικά τραγούδια και μουσικές. Δεν πήγαν τα πράγματα όμως έτσι όπως τα περίμεναν στην ορχήστρα και τούτο οφείλεται σε ένα κούμπωμα του κόσμου που ήταν φανερό στα πρόσωπα και στις κινήσεις όλων.



Ο Αργύρης Μάκκας και η οικογένειά του χθες στο πανηγύρι

Κούμπωμα που προκαλείται, όπως και σε όλους τους Έλληνες εξάλλου, από τη δεινή κατάσταση της οικονομίας και της φημολογίας για χειρότερα που μπορεί να έρθουν. Άνθρωποι της δουλειάς, του χωραφιού και του κοπαδιού και με πείρα από καταστροφές (όπως ο σεισμός) οι Κρεντιώτες ήταν γενικά επιφυλακτικοί σε ξοδέματα κι έτσι παρόλο που η ορχήστρα είχε βάλει τα δυνατά της, κανένας δεν συγκινήθηκε να σηκωθεί για χορό. Μόνο λίγες παραγγελιές που έκαναν για το καλό της ημέρας δυο – τρεις από τους ηλικιωμένους έστειλαν λίγα ευρώ στο κουτί των εισπράξεων αλλά δεν ήταν αρκετά ούτε να το ζεστάνουν και κάποια στιγμή καθώς έφυγε ο κόσμος βρέθηκε μόνη της να παίζει κάτω από την τέντα.



Ο Αποστόλης και ο Δημήτρης Μάκκας με την ωραία ψησταριά τους


Από την άλλη μεριά όμως, ούτε το «μαγαζί» του Θόδωρου βγήκε ζημιωμένο ούτε και οι Μακκαίοι από την ψησταριά τους γιατί και τα κεράσματα πήγαν και ήρθαν ανάμεσα στις παρέες αλλά και όλοι όσοι ήταν εκεί, για το καλότης ημέρας πήραν ψητό και κοκορέτσι τα οποία ομολογώ πως ήταν εξαιρετικά. Οι περισσότεροι από τους πανηγυριώτες κάθισαν στα τραπέζια που είχε απλώσει κάτω από την τέντα ο Θόδωρος και έφαγαν εκεί πίνοντας κρασί, μπύρες αλλά και τσίπουρο που μόνο σε αυτή την περιοχή συνηθίζεται και αξίζει να το δοκιμάσει όποιος βρεθεί σε τέτοια περίπτωση. Πολλοί ήταν όμως κι εκείνοι που το πήραν στην τσάντα τους να το φάνε το μεσημέρι στο σπίτι, γεγονός που φύσει και θέσει τους απομάκρυνε από το πανηγύρι και την ουσία του κοινού τραπεζίου όπως ήταν παλιά



Οι παλιοί Κρεντιώτες στο τραπέζι με τι ψητό, προτιμούν τσίπουρο.


Τα παλαιότερα χρόνια μου είπαν οι άνθρωποι που μαζί τους συνομίλησα εκεί, γινόταν ωραίο πανηγύρι το οποίο αν δεν έβρεχε, κρατούσε ως το σούρουπο. Χρόνο με το χρόνο όμως ατονεί και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την οικονομική στενότητα αλλά και από την απουσία των νέων απ’ αυτό. Ο μέσος όρος ηλικίας των ανθρώπων που ήταν εκεί χθες ήταν σίγουρα πάνω από τα 50 με 60 χρόνια, μια πραγματικότητα που με τίποτα δεν μπορούσε να αμφισβητήσει η παρουσία όλου του δημοτικού σχολείου και του νηπιαγωγείου μαζί.



Το μετακινούμενο εμπορικό ξέρει πως θα βρει πελάτες στον Κρέντη...


Πέρα απ’ αυτό όμως το οποίο σαφώς και επηρέασε τη διάθεσή μου, εγώ χάρηκα χθες στο πανηγύρι αυτό του Κρέντη που είδα όλους τους Κρεντιώτες συγκεντρωμένους εκεί και ιδιαίτερα τις γερόντισσες και τους γέροντες με τους οποίους θέλω να μιλήσω με έναν – έναν γιατί έβαλα μπροστά ένα βιβλιαράκι αφιερωμένο στον Κρέντη, την ιστορία του και τους ανθρώπους του και όπως καταλαβαίνεται αρκετό καιρό θα τον περάσω εκεί πέρα.




ΚΡΕΝΤΗΣ, 24092016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου