ΓΡΑΜΜΗ ΑΜΥΝΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΦΩΛΙΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΩΝ

 

Το φαινόμενο να βάζουν καρφιά στα γείσα και τα περβάζια των παραθύρων, στα μπαλκόνια ή σε όποια άλλα σημεία των οικοδομών να εμποδίζουν τα περιστέρια να πηγαίνουν να κάθονται εκεί είναι κάπως καινούργιο για ένα πρόβλημα τόσο παλιό, όσο και το γένος αυτών των πουλιών που κατά γενική ομολογία δεν σέβονται τίποτα και γεμίζουν τον τόπο κουτσουλιές και οι οποίες εκτός από ότι βρωμίζουν τον τόπο μαζεύουν και ένα σωρό ζωύφια.

Τέλος πάντων, τα έχω πάρει με τα περιστέρια που μου βρωμίζουν το μπαλκόνι, ένα εσωτερικό μπαλκόνι στα Εξάρχεια που έχει την αδυναμία να βλέπει σε ένα μεγάλο ακάλυπτο γεμάτο ψηλά δέντρα που κουρνιάζουν καμιά πενηνταριά περιστέρια και δεν πτοούνται ούτε από τα καθρεπτάκια που έχουν βάλει στους τοίχους ή από τα cd που κρεμάνε στα κάγκελα να τα διώχνουν τάχα με τις αντανακλάσεις τους. Τίποτα, φαίνεται πως έμαθαν το κόλπο και δεν δίνουν καν σημασία σε αυτά τα εργαλεία πια τα περιστέρια.

Μάλιστα έχουν περάσει στην αντεπίθεση και χρησιμοποιούν τα ίδια εργαλεία για να μην τα πειράζουν και να αμύνονται επαρκώς. Τούτο διαπιστώνω καθώς βλέπω κάποια που πήγαν και φώλιασαν σε μια εσοχή του διπλανού τοίχου που υποτίθεται προστατεύεται από ένα μεταλλικό πλέγμα (άγνωστο πως έφτασε εκεί και εντελώς απίθανο να το μετέφεραν αυτά εκεί πάνω) κι έτσι με την άνεσή τους εκεί πάνω από ένα σωρό κουτσουλιές κλωσάνε τα αυγά τους. Εκεί θα τα μεγαλώσουν και όπως με τρόμο φαντάζόμαι, στο μπαλκόνι μου θα κάνουν τις πρώτες πτήσεις τους αυτά κι εκεί θα αποθέσουν τις πρώτες κουτσουλιές τους και για να τα εμποδίσω, πρέπει να μένω διαρκώς στο μπαλκόνι και να τα διώχνω…  

ΑΘΗΝΑ, 06022014