Βγήκα, όπως κάθε Σάββατο εξάλλου, στη λαϊκή της Καλλιδρομίου
για εφόδια, (πορτοκάλια, λεμόνια, χόρτα και διάφορα άλλα που καταπολεμούν τη
γρίπη) και ομολογώ πως την είδα κάπως πεσμένη και αραιωμένη, πράγμα που δείχνει
πως οι τσέπες πάει,άδειασαν. Και οι τιμές επίσης ήταν κάπως πεσμένες εκτός από τα
άγρια ραδίκια και τα σταμναγκάθια που δεν λένε να ξεκολλήσουν από τα 3.50 - 4
ευρώ. Τέλος πάντων, εγώ πήρα από τα φτηνά κι ας λένε πως τα μαζεύουν γυφτάκια
από τα νεκροταφεία και δίπλα από μαντριά.
Εκείνο όμως που μου κίνησε την εντύπωση ήταν ότι ένας πάγκος
παραγωγού από το Ξυλόκαστρο, μπροστά σχεδόν από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ Εξαρχείων
ήταν γεμάτος ξυνά και ανάμεσά τους αρκετά κίτρα. Μεγάλα, αφράτα, μυρωδάτα κίτρα
που άμα τα ακουμπήσεις βγάζουν ένα θεϊκό άρωμα και παρά το κόστος τους, πήρα
δυο μεγάλα να βάλω πάνω στο τραπεζάκι με να μορχοβολίσει το σαλόνι και να
ξορκίσει το αέρα της γρίππης από το σπίτι. Είχα ξαναπάρει από τον ίδιο αλλά
πρόλαβε η αδερφή μου και τα απαλλοτρίωσε με τη δικαιολογία ότι θα κάνει γλυκό
αλλά ακόμη περιμένω...
Με τα κίτρα δεν φτιάχνουν μόνο γλυκό αλλά στη Νάξο που
παραδοσιακά ευδοκιμούσαν φτιάχνουν και ένα υπέροχο ηδύποτο, κίτρο το λένε και
είναι ακριβούτσικο. Απ’ ότι μαθαίνω στη Νάξο προσπαθούν να καλλιεργήσουν
περισσότερα γιατί βλέπουν πως έχει κέρδος. Το ίδιο ξεκίνησαν να κάνουν και στο
Ξυλόκαστρο, απ’ όπου τα κίτρα της φωτογραφίας στον πάγκο του Μπάμπη, τα οποία
ομολογώ στα λίγα λεπτά που γράφω ήδη γέμισαν το σπίτι από το υπέροχο άρωμά τους.
Σας συνιστώ να πάρετε κι εσείς αν τα
βρείτε στη λαϊκή σας...
ΑΘΗΝΑ, 22022014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου