Μεγάλωσα σε ένα ορεινό χωριό με πολλά δάση γύρω του
και στα οποία φύτρωναν και φυτρώνουν ακόμη όλων των ειδών τα μανιτάρια αλλά από
τους χωριανούς, ελάχιστοι ήταν αυτοί που τα
γνώριζαν και τα έτρωγαν. Πέρασα δε και τα πενήντα χρόνια και κάτι παραπάνω και
πάλι δεν αξιώθηκα να μάθω τίποτα για τα μανιτάρια και τη στιγμή μάλιστα που ένα
σωρό φίλοι και φίλες ασχολούνται συστηματικά με αυτά και οργώνουν τα δάση όλης της
Ελλάδας για να τα ανακαλύψουν και να τα γευτούν.
Μαθαίνοντας για μανιτάρια στη Λίμνη Πλαστήρα
|
Στο περσινό όμως ταξίδι μου στην Καρδίτσα και στη
λίμνη Πλαστήρα είχα τη χαρά να φιλοξενηθώ από τον Δημήτρη Τσιτσιά στο Μοσχάτο
στο ωραίο και ιστορικό σπίτι του μιας και μαζί κάναμε τις συνεντεύξεις για ένα
έργο που ετοιμάζουμε με τον Ορειβατικό Σύλλογο Καρδίτσας. Τις ώρες που ήμασταν
μαζί με τον Δημήτρη έμαθα απ’ αυτόν λίγα πράγματα οινογευσιγνωσίας (θα
ακολουθήσει ειδικό σημείωμα) αλλά μου έκανε και το πρώτο μάθημα αναγνώρισης και
μαζέματος μανιταριών σε ένα όμορφο δάσος δίπλα από τον παλιό δρόμο στη λίμνη
Πλαστήρα και νομίζω πως έκανα μια καλή αρχή αλλά κρίμα που τελειώνει η περίοδός
τους και θα πρέπει να περιμένω την άνοιξη να προχωρήσουμε. Με όσα έμαθα λοιπόν
από τον Δημήτρη στο πρώτο μάθημα άρχισα να κοιτάζω με άλλο μάτι τα μανιτάρια
που φυτρώνουν στα χωράφια μου στο χωριό αλλά δεν προχώρησα και στο μαγείρεμά
τους γιατί θέλω να αποκτήσω εμπειρία δίπλα σε κάποιον που τα γνωρίζει.
Ο Δημήτρης Τσιτσιάς δίνει οδηγίες στη Λίτσα για
το μαγείρεμα των μανιταριών
|
ΥΓ. Από τα μανιτάρια που μάζεψε ο Δημήτρης στο δάσος
λίγα δώσαμε και μας τα τηγάνισε η Λίτσα στο ωραίο μαγαζί που διατηρεί λίγο μετά
την Καστανιά στο δρόμο προς Άγραφα και Καροπλέσι και τα έκανε εξαιρετικά. Την
επόμενη φορά σίγουρα θα της πάω και από αυτά που έχω κι εγώ μαζέψει…
ΑΘΗΝΑ, 14112016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου