Είναι καινή πεποίθηση πως το ουράνιο τόξο, ένα εκπληκτικό
φαινόμενο του καιρού δημιουργείται μετά το πέρας μιας μεγάλης καταιγίδας και τούτο,
όπως διαβάζουμε και στην ιστορία του Κατακλυσμού, είναι ένα σήμα που έδωσε ο Θεός
στον εκλεκτό του, λόγω της ευσέβειάς του Νώε, ότι δεν θα αφήσει πάλι τα
στοιχεία της φύσης να χαλάσουν τον κόσμο. Η υπόσχεση αυτή, με ελάχιστες μικροεξαιρέσεις
τηρήθηκε μέχρι σήμερα αλλά κανένας δεν είναι σε θέση, ευσεβής ή ασεβής, να πει
ότι θα τηρείται επ’ άπειρον στο μέλλον…
Αυτές τις σκέψεις μοιραστήκαμε με τον φίλο Θανάση Καραγεώργο
σαν πήραμε το μεσημέρι την ανηφόρα από το Μουζάκι προς τον Τύμπανο και ανεβαίνοντας
είδαμε πάνω από τα χωριά Δρακότρυπα και Βατσουνιά να σχηματίζονται δυο ουράνια
τόξα – πολύ έντονο το κοντινότερο και λιγάκι αχνό αυτό που ήταν πιο πίσω. Το
φαινόμενο δεν ήταν αποτέλεσμα μιας καταιγίδας που είχε κοπάσει και μας ξάφνιασε
για την αταξία ως προς τις υποσχέσεις του Θεού και το φόβο, φόβος που ενισχύεται
με τις εκτιμήσεις επιπόλαιων μετεωρολόγων που καταφέρνουν να τρομοκρατήσουν τον
κόσμο ακόμα και με τον καλύτερο καιρό.
Καθίσαμε να δούμε το φαινόμενο σε μια στροφή του δρόμου και
καταλάβαμε πως τα ουράνια τόξα είχαν
δημιουργηθεί από νιφάδες του χιονιού που έπαιρνε ο αέρας από τις κορυφές του
Τύμπανου όπου ψιλό και παγωμένο έπεφτε το χιόνι και καθώς τις στροβίλιζε σε
χαμηλότερα, πιο ζεστά στρώματα της ατμόσφαιρας, έλιωναν και έκαναν μικρές σταγόνες
μέσω των οποίων διαθλούνταν οι ακτίνες του ήλιου. Κατά συνέπεια, ήταν το τέλος
μιας ελαφριάς χιονόπτωσης στις κορυφές του Τυμπάνου και έτσι σαν φαινόμενο
καμία ανησυχία για το μέλλον του κόσμου δεν έχει και βεβαίως ήταν σαν να
έστελναν χαιρετίσματα στους μετεωρολόγους και στους εκφωνητές των δελτίων των
ειδήσεων...
ΑΡΓΙΘΕΑ, 05012017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου