O ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΣΤΑ ΤΡΟΛΕΙ

Να χαρακτηρίσει κάποιος επιπόλαια την υποχρέωση να μπαίνουν οι επιβάτες μόνο από την μπροστινή πόρτα στα μέσα μαζικής μεταφοράς -για να ελέγχονται τάχα αν έχουν έγκυρο εισιτήριο ή όχι- είναι μάλλον πολύ επιεικές. Άστοχη ίσως, αλλά όταν αυτή επηρεάζει με αρνητικό τρόπο και καθημερινά την δημόσια συμπεριφορά των πολιτών στις συγκοινωνίες και κανείς απ’ αυτούς που την εισηγήθηκαν δεν βγαίνει να την ακυρώσει για να δοθεί τέρμα σε μια αφάνταστη ταλαιπωρία, τότε τα πράγματα οδηγούν σε άλλες σκέψεις. 

Αυτός ή αυτοί που συνέβαλαν στην ιδέα αλλά και οι άλλοι που την υιοθέτησαν και πλήρωσαν μάλιστα αρκετά την εκστρατεία ενημέρωσης, φαίνεται πως δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα που επικρατεί στις δημόσιες συγκοινωνίες των Αθηνών και όλου του λεκανοπεδίου. Δεν εξηγείται αλλιώς η απόφαση εκτός από την περίπτωση να είναι όλοι μισάνθρωποι ή συνειδητοί υπονομευτές της ασαφούς τάξης που επικρατούσε στο μέτωπο των αστικών συγκοινωνιών στην πόλη και τα προάστιά της σπέρνοντας ένα σωρό εμφυλίους ανάμεσα στους υπάκουους και στους απείθαρχους επιβάτες προτάσσοντας το γνωστό δίλλημα: «γιατί αυτοί κι όχι εμείς» το οποίο σε αποτελεί και το κύριο εργαλείο προπαγάνδας των λαϊκιστών που λυμαίνονται αυτή τη χώρα και φαίνεται πως χαίρονται όταν δημιουργούνται διαρκώς και σε κάθε όχημα και μικρές εντάσεις.

Έτσι λοιπόν στην κορύφωση του καλοκαιριού εξαγγέλθηκε ένα μέτρο χωρίς να ληφθεί καθόλου υπ’ όψιν η κατάσταση που βρίσκονται τα οχήματα τα οποία είναι φτιαγμένα για την εποχή κατά την οποία ο επιβάτης έμπαινε πάλι από την μπροστινή πόρτα κι έριχνε στο πορτοκαλί κουτί που ήταν δίπλα στον οδηγό ένα δεκάρικο ή και κουμπιά! Το αν ήταν ακριβές το αντίτιμο σπάνια ενδιέφερε τον οδηγό και ουδόλως δείχνει να τον ενδιαφέρει και τώρα γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί να οδηγεί και ταυτόχρονα και εκτελεί και χρέη ελεγκτή.

Τίποτα, είναι ένα άστοχο μέτρο που το μόνο που καταφέρνει είναι να καλλιεργεί την καχυποψία μεταξύ των επιβατών για το αν ο ένας ή ο άλλος ακυρώνει το εισιτήριό του και τούτο φαίνεται στη ματιά που ρίχνουν οι στον επιβάτη που περνάει, ανεξάρτητα από ποια πόρτα έχει μπει, ακούγοντας αδιάφορα τη μονότονη ανακοίνωση από το μεγάφωνο του οχήματος που υπενθυμίζει την υποχρέωση της ακύρωσης. Πρόκειται για ένα μαρτύριο που υφίστανται καθημερινά και σε κάθε στάση όσοι κινούνται με τις αστικές συγκοινωνίες που φαίνεται πως στοχεύει στο κουρέλιασμα των νεύρων και την προσβολή της ελπίδας ότι μπορεί σε αυτό τον μίζερο τόπο κάποια μέρα να δούμε κάτι που θα δουλεύει κανονικά. 

 

ΑΘΗΝΑ, 27112018. Εφημερίδα "Φιλελεύθερος", 26112018, σελ. 37.