Μιας και όμως δεν θυμάμαι την δική
μου «πρώτη φορά», μόνο τη μυρωδιά κάποιων χορταριών διατηρώ στη μνήμη γιατί
έγινε πριν από κάποιες δεκετίες στο λόγγο του χωριού μου, επιστρατεύω την «πρώτη
φορά» μιας βετούλας (νεαρής κατσίκας) του Νίκου Κατσούλη από τη Νεράιδα
Τρικάλων. Επειδή ο Νίκος, παλιός τσέλιγκας χωρίς κοπάδι που έχει κρατήσει
μανάρια μια προβατίνα και μια κατσίκα δεν είχε τράγο την πήρε το πρωί της Τετάρτης
27 Νοεμβρίου 2013 και την οδήγησε στο μαντρί του Γιάννη Καραμέτου ο οποίος συντηρεί
ένα μικρό κοπάδι από κατσίκες και βεβαίως κι ένα μικρό, ζωηρό τράγο.
Σε αυτόν τον τράγο λοιπόν πήγε την
κατσίκα η οποία όπως είχε δείξει ήταν σε περίοδο αναπαραγωγής αλλά δεν ήξερε τι
ήταν αυτό που την περίμενε και έκανε ένα σωρό κόλπα για να αποφύγει τον τράγο. Επειδή
όμως έκανε κρύο και δεν μπορούσαμε να φάμε και το πρωϊνό μας στο μαντρί, κάποια
στιγμή την άρπαξε ο Νίκος από τα κέρατα και έτσι χωρίς δυσκολίες ο τράγος έκανε
τη δουλειά του για πρώτη φορά! Μετά από λίγα λεπτά όμως και χωρίς τη βοήθεια
ούτε του Νίκου,ούτε του Γιάννη η κατσίκα που ήθελε και δεύτερη φορά, έκατσε
ήσυχη και ο τράγος επανέλαβε την πράξη του πολλαπλασιασμού του είδους...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στα ζωντανά η μία φορά
δεν είναι ποτέ ασφαλής για το αποτέλεσμα και για αυτό την «πρώτη φορά»
ακολουθεί και δεύτερη και τρίτη, μέχρι εξαντλήσεως σχεδόν...
ΑΘΗΝΑ, 22052014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου