ΔΥΟ ΙΔΙΑΤΕΡΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ

Έφυγαν δυο άνθρωποι τις περασμένες ημέρες για τους ουρανούς της Ευρυτανίας κι από εκεί πάνω τώρα αγναντεύουν τον τόπο τους που άφησαν ορφανό ο καθένας. Ο Γιώργος Κακούρας 97 ετών, η ψυχή της σιωπηρής Αρωνιάδας όπως τον ξέραμε όλοι και ο Νίκος Μουτογιάννης, 75 ετών, ο φύλακας όλο το χρόνο των ξεχασμένων Δολιανών.

Οι δυο συμπατριώτες μπορεί να μην γνωρίζονταν μεταξύ τους αλλά τους ένωνε η αγάπη που είχε ο καθένας για τη μικρή του πατρίδα, αγάπη που έδεσε μέχρι το θάνατό τους· χωρίς δυστυχώς να είναι δίπλα τους την ύστατη αυτή στιγμή του αποχαιρετισμού με τα εγκόσμια, ούτε ένας συγχωριανός να τους κλείσει τα μάτια. Και τούτο γιατί και οι δυο διάλεξαν να είναι οι τελευταίοι και ενεργοί μάλιστα κάτοικοι των χωριών τους.

Ο Γιώργος Κακούρας ζούσε στην Αρωνιάδα, έναν συνοικισμό του Καλεσμένου πάνω από το Μέγδοβα και παρά τα 97 χρόνια του ήταν ανεξάρτητος και μάλιστα διατηρούσε ένα κοπαδάκι από γίδια τα οποία κάθε μέρα φρόντιζε να μαζέψει από το βουνό που πήγαιναν να βοσκήσουν. Μόνο αυτά ήταν κοντά του όταν ο γέροντας, για λόγους που θα αποκαλύψει η ιατροδικαστική υπηρεσία, ξεψύχησε μέσα σε ένα κλεισμένο από κλαριά μονοπάτι και γι’ αυτό έκαναν αρκετές ημέρες μέχρι να εντοπίσουν το παγωμένο σώμα του. Και τον βρήκαν επειδή έτυχε κάποιοι απ’ αυτούς που τον έψαχναν να γνωρίζουν την περιοχή και να θυμούνται τα μονοπάτια που σήμερα έχει κλείσει το αδίστακτο δάσος.

Ο Νίκος Μουτογιάννης ζούσε τις δυο τελευταίες δεκαετίες ολοχρονίς στα Δολιανά. Το καλοκαίρι είχε συντροφιά κάποιους άλλους συγχωριανούς αλλά το χειμώνα ήταν εντελώς μόνος και πολλές φορές αποκομμένος για πολλές ημέρες από τον έξω κόσμο καθώς το χιόνι στα Λακκώματα της Καλιακούδας δεν το επέτρεπε. Ο Νίκος ασχολιόνταν με ότι ήταν απαραίτητο να ζήσει ένας άνθρωπος σε ένα έρημο μέρος, έφτιαχνε κήπους, φρόντιζε τα αυλάκια του χωριού, πήγαινε για ψάρεμα και κυνήγι και όσοι πήγαιναν στο Πανταβρέχει τον αναζητούσαν και στο πάντα ανοιχτό σπίτι του απολάμβαναν την φιλοξενία του και φυσικά ήταν αυτός που όλο το χρόνο ετοίμαζε το πανηγύρι του Αϊ - Λιά για να έρθουν οι Δολιανίτες απ' όλο τον κόσμο να προσκυνήσουν στο χωριό τους και να γλεντήσουν.

Οι περιπτώσεις τους δεν εντάσσονται ως τυπικές  καταχωρήσεις στο ληξιαρχείο αλλά σημαίνουν και για τους δυο το κλείσιμο των μικρών πατρίδων τους καθώς μετά από τον Γιώργο Κακούρα και τον Νίκο Μουτογιάννη, στην Αρωνιάδα και στα Δολιανά δεν είναι καθόλου βέβαιο πως θα βρεθεί άλλος να πάρει τη θέση τους στις έρημες μικρές πατρίδες. 

ΑΘΗΝΑ, 24102017