Εκεί που φυτρώνουν πυκνά τα κυκλάμινα ανάμεσα στα καρβουνιασμένα κλαριά ήταν ένα πυκνό δάσος, πάνω από την Τσακώνα Μεσσηνίας και το οποίο κάηκε το καλοκαίρι του 2011. Οι όως φλόγες δεν κατάφεραν να σβήσουν και τη ζωή κάτω από χώμα και τα πιο ανθεκτικά από τα είδη δήλωσαν αμέσως μετά τις πρώτες βροχές την ύπαρξή τους δίνονταν έτσι την ελπίδα της αναγέννησης στον Τόπο. Δεν ξαναπήγα από τότε εκεί, δεν ξέρω πόσο ψήλωσαν οι θάμνοι και ποιά δέντρα πρόκοψαν αλλά είμαι βέβαιος πως μετά την εισαγωγή που έκαναν τα κυκλάμινα όλα θα έγιναν πάλι όμορφα... (Φωτογραφία της 22102011 από ένα ωραίο ταξίδι στη Μεσσηνία με τον καλό φίλο και συνάδελφο Βασίλη Νικολόπουλο).
ΑΘΗΝΑ, 21102016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου