Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010
ΕΝΑΣ ΑΡΧΑΙΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΚΛΕΙΝΕΙ
Πόσο έχει περπατήσει το καλοκαίρι στα βουνά της Πίνδου για τα κοπάδια φαίνεται στο γάλα που λαγαρίζει από κάθε άρμεγμα στο τσίγκινο πλέον δοχείο ανάμεσα στα πόδια του αρμεχτή...
Το γεγονός δηλώνει κατ’ αρχάς ότι αρχίζει να ξηραίνεται και λιγοστεύει το χορτάρι ακόμα και στις κορυφές αλλά και ότι οι προβατίνες έχουν μπει στην περίοδο της αναπαραγωγής, του «μαρκάλου» κατά την γλώσσα των τσοπαναραίων ο οποίος ενισχύεται με άφθονο αλάτι πάνω στις πλάκες. Τούτο βέβαια δεν μπορεί να ελεγχθεί πλήρως κι έτσι αρκετά ζωντανά έχουν ακόμα γάλα και πρέπει να αρμεχτούν μια τουλάχιστον φορά την ημέρα.
Οι τσοπαναραίοι λοιπόν που γνωρίζουν ποια προβατίνα έχει μαρκαλιστεί ή ποια είναι στέρφη ή αρνάδα την αφήνουν να περάσει την αμπουριά του πρόχειρου μαντριού και πιάνουν μόνο αυτές που έχουν λίγο γάλα ακόμα στα μαστάρια τους. Δυο – τρία ΔΥΝΑΤΆ σφιξίματα αρκούν και το ζωντανό ελευθερώνεται πάλι να πάει μαζί με τα άλλα στο κοπάδι.
Η σκηνή του αρμέγματος όπου πρωταγωνιστές είναι ο παλαίμαχος τσέλιγκας Θανάσης Μουστάκας και οι αλβανοί, ο Ανδρέας (με το καουμπόϊκο καπέλο) και ο Ηλίας εκτυλίχθηκε προχθές το πρωί στη Ρέντα, ένα από τα καλύτερα και μεγαλύτερα βοσκοτόπια της Τζούρτζια στον Ασπροπόταμο και πιθανόν να επαναληφθεί και τα επόμενα χρόνια όσο βέβαια το λένε τα κότσια του μπάρμπα Θανάση αλλά και των άλλων τσελιγκάδων του χωριού, που επιμένουν στην παραδοσιακή κτηνοτροφία.
Σαν λείψουν αυτοί οι άνθρωποι, οι τελευταίοι όντως μιας μεγάλης εποχής για τον Έλληνα άνθρωπο, τότε είναι βέβαιο πως τα βουνά θα σιωπήσουν και τίποτα άλλο εκτός από τα κραξίματα των άγριων πουλιών δεν θα ακούγεται. Έτσι θα ερημώσουν τα μαντριά και οι καλύβες και οι Αλβανοί που έδωσαν τα τελευταία χρόνια μια ανάσα στους τσελιγκάδες θα γυρίσουν στην πατρίδα τους ή θα ψάξουν για μια άλλη δουλειά σε άλλα μέρη.
Οι τσελιγκάδες κλείνουν στις ημέρες μας ένα κύκλο που ούτε καν να υποψιαστούμε πότε άρχισε στη γη και τις τελευταίες σκηνές του βλέπουμε ακόμα σε ορισμένα βοσκοτόπια, όπως αυτά της Τζούρτζια και άλλων χωριών της Πίνδου και των Αγράφων...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αναφέρω τα ονόματα των Αλβανών με κάποιες επιφυλάξεις αν αυτά είναι όντως αληθινά ή ψεύτικα γιατί με αυτούς εκεί πάνω τίποτα δεν είναι σίγουρο και πόσο μάλιστα η αληθινή ταυτότητά τους….
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ηλία, είναι λογικό που χάνεται αυτός ο τρόπος ζωής μιας και στους περισσότερους ανθρώπους μας αρέσουν οι πολυτέλειες της πόλης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσον αφορά την σημείωση σου θέλω να προσθέσω ότι πολλοί Αλβανοί λένε ότι είναι βορειοηπειρώτες για να μην πέφτουν θύματα ρατσισμού. Ευτυχώς που υπάρχουν και αυτοί αλλιώς η Ελληνική ύπαιθρος θα ήταν σχεδόν ερημική...