Ποιος ξέρει από ποιά όνειρα πρέπει να βγήκαν τούτα τα ζωγραφισμένα πάνω σε φτηνό χαρτόνι ιστιοφόρα που ή άμπωτη της ζωής τα έφερε χθες το πρωί μαζί με άλλα σκουπίδια της πόλης στο παζάρι στο Γκάζι να ζητούν αγοραστή και αγοραστή να μη βρίσκουν…
Όλα έμοιαζαν να είναι έργο ενός μόνο ανθρώπου αλλά κανείς δεν ξέρει ποιος, που και πότε τα ζωγράφισε. Ούτε ο νεαρός τσιγγάνος που τα είχε μπροστά του και ήθελε πέντε ευρώ για τα μεγάλα τα ζωγραφισμένα στο μισό οβαλ και δυο για τα μικρά θυμόταν που τα βρήκε. Σε κάποιο σπίτι που του ζήτησαν να το αδειάσει, μου είπε, αλλά είχε ξεχάσει που αυτό ήταν.
Τα σήκωσε μαζί με άλλα αντικείμενα, τα οποία διάλεξε και καθένα πήρε τον προορισμό του αλλά οι ζωγραφιές έμειναν και τις κουβαλάει κάθε Κυριακή στο παζάρι και δυο μήνες μέχρι τώρα δεν κατάφερε να πουλήσει παρά μόνο μια μικρή και πλησιάζει, μας είπε, η ώρα να τα παρατήσει και να τα μαζέψει ο Δήμος. Τις βαρέθηκε και θέλει να τις ξεφορτωθεί…
Δεν ξέρω πολλά από ζωγραφική αλλά μπορώ να εκτιμήσω πως οι παντελώς άτεχνες ζωγραφιές δεν ήταν τίποτα άλλο από τα φαντάσματα των πλοίων που ήθελε να μπαρκάρει κάποια μέρα ο «ζωγράφος» και να φύγει μακριά από ένα κόσμο που σίγουρα τον είχε απογοητεύσει και τον κράταγε σάμπως δεμένο σε ένα λιμάνι. Ένα λιμάνι που μπορεί να ήταν μόνο οι τέσσερις τοίχοι ενός δωματίου, η αυλή ενός μοναχικού σπιτιού στην πόλη ή στην εξοχή, μπορεί και το κελί μιας φυλακής γιατί η ίδια η «τέχνη» του έμοιαζε να τον είχε καθηλωμένο όπως μια βαριά άγκυρα ένα βαπόρι σε ένα λιμάνι που δεν είχε όνομα.
Τα ιστιοφόρα στις οβάλ ζωγραφιές πρόσεξα πως μοιράζονταν δυο ονόματα, το «Βίκτωρ» τα τρικάταρτα και το «Μαρία» τα δικάταρτα. Στις μικρές δεν είχε βάλει όνομα σε κανένα αλλά εκεί που πρέπει να είναι γραμμένο το όνομα του πλοίου έκανε ένα σχεδιάκι με γραμμές. Ο ίδιος φαίνεται επίσης πως δεν είχε δει σχεδόν ποτέ τέτοιο πλοίο με τα μάτια του και τα είχε αντιγράψει από ένα λεύκωμα ζωγραφικής όπως ακριβώς τα είχε απεικονίσει ο ζωγράφος για τον οποίο πάλι δεν μπορούμε να πούμε ποιος ήταν και τι είχε ζωγραφίσει.
Πιθανόν αυτός ο άγνωστος καλλιτέχνης να έφτιαχνε αυτές τις ζωγραφιές με σκοπό να τις πουλήσει για να συντηρηθεί ή ακόμα να συγκεντρώσει το ποσό που απαιτείται να κάνει ένα μεγάλο ταξίδι στους ορίζοντες όλης της γης αλλά για ένα άγνωστο λόγο δεν τα κατάφερε να το πραγματοποιήσει. Κι έτσι οι ζωγραφιές του σαν ακυρωμένα εισιτήρια για ταξίδια που δεν έγιναν ποτέ, βρέθηκαν πεταμένες την Κυριακή το πρωί στο παζάρι και αφού κανένας δεν τις θέλει να τις αγοράσει σίγουρα μέχρι σήμερα θα έχουν γίνει στη χωματερή πολτός μαζί με τα άλλα σκουπίδια της πόλης και θα θαφτούν όπως τόσα όνειρα και ελπίδες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου