Η ΦΥΣΗ ΚΑΝΕΙ ΤΕΧΝΗ ΣΤΗΝ ΚΙΜΩΛΟ

Αποτέλεσμα της δράσης των ανέμων πάνω στα πετρώματα της Κιμώλου, είναι το λεγόμενο σκιάδι, το οποίο ορθώνεται στον αυχένα ενός λόφου στο εσωτερικό του νησιού, μια ώρα διαδρομή με τα πόδια από τη χώρα. Τόσο μετρούσαν παλιότερα οι Κιμωλιάτες την απόσταση μέχρι αυτό το μοναδικό μνημείο της φύσης, η διάνοιξη όμως ενός δρόμου συντομεύει την απόσταση αλλά στερεί από τον περιπατητή την ανάγνωση της ιδιαίτερης και ζωντανής υπαίθρου της Κιμώλου.

Ανεξάρτητα όμως για τον τρόπο που θα φθάσει κανείς στο σκιάδι, θα έχει να λέει πως έκατσε στον ίσκιο αυτής της πέτρινης ομπρέλας, μανιταριού ή καπέλου όπως άλλοι αρέσκονται να το χαρακτηρίζουν. Όντως, αυτό το δημιούργημα του αέρα μοιάζει με όλα αυτά, μόνο που το υλικά του είναι ορυκτά που απαντώνται στη φύση της Κιμώλου και παλαιότερα στον ίσκιο του έβρισκαν καταφύγιο από τον ήλιο τα ζώα.

Ο μίσχος του αποτελείται από λευκό ορυκτό το οποίο τρίβει κυριολεκτικά ο αέρας που σε εκείνο το σημείο, κάποιες ημέρες του χρόνου πρέπει να είναι εξαιρετικά δυνατός, ενώ η κεφαλή του είναι από κάποιο άλλο, πολύχρωμο σκληρότερο υλικό το οποίο δεν επηρεάζεται από τον άνεμο. Κανείς δεν ξέρει πόσα χρόνια σμίλευε το σκιάδι ο αέρας, πολλοί όμως διαβλέπουν πως αν δεν ληφθεί κάποια ειδική μέριμνα σε λίγα χρόνια και πιθανόν χωρίς καμία προειδοποίηση ο μίσχος του σκιαδιού θα αδυνατίσει τόσο που το καπέλο θα πέσει στη γη και θα γίνει μια άμορφη μάζα από πέτρες. Η προοπτική αυτή πολλούς προβληματίζει και όπως ακούγεται αναζητούνται λύσεις και μέθοδοι που θα κρατήσουν το σκιάδι ακέραιο.