Ένας ιδιαίτεροςλόγος ήταν κατά την προχθεσινή έξοδο στα βουνά να περάσω και από το χωριό μου να δω από κοντά τις ορτανσίες της μάνας μου που όπως μου είχε πληροφορήσει η αδερφή μου φέτος είχαν ξεπεράσει τον εαυτό τους σε ανθοφορία…
Έτσι έγινε λοιπόν και θαύμασα μια υπέροχη θαλερή ορτανσία που νομίζω πως περίμενε ολάνθιστη να τη φωτογραφίσω με την κυρα Κούλα που δεν της πολυαρέσουν αυτά τα πράγματα και μετά από λίγα παρακάλια την έπεισα να σταθεί δίπλα στο δημιούργημά της. Με την ευκαιρία στρίμωξα και τον πατέρα μου να κάτσει σιμά της αλλά είπα να μη χάσω κι εγώ τη στιγμή κι έτσι, «δια χειρός» Άντζελας βγήκαμε μια οικογενειακή φωτογραφία ανήμερα της γιορτής μου, μπροστά την ωραιότερη απ’ όσες έχω δει φέτος ορτανσίες της Ελλάδας και αυτό το λέω όχι επειδή είναι της μάνας μου αλλά γιατί έτσι είναι.
Το μυστικό τώρα της κυρά Κούλας για να κάνει την πιο όμορφη ορτανσία στο χωριό, δεν είναι τίποτα άλλο από δροσερό νερό από το Βαλούχι, λίγο καστανόχωμα και κουβέντα μαζί της όσες στιγμές περνάει από μπροστά της. Α, και δυο – τρία σκόρδα κρυμμένα στο φύλλωμά της για να μην την πιάνει το μάτι…
Καταπληκτική φωτογραφία Ηλία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπίθανη η ορτανσία, αλλά πιό ωραίο το "κρυφό" καμάρι των γονιών σου, που δεν φαίνεται αλλά φωνάζει... παρά την σοβαρότητα του ύφους τους.....
Καμαρώνουν για τον γιό και την ροζ νύφη...
Να'στε πάντα έτσι καλά, και να φωτογραφίζεστε όσο πιό συχνά μπορείτε... γιατί αυτές οι εικόνες είναι η τροφή της ψυχής.