Τους είδα πριν από λίγες μέρες, στην Ανθήλη, μια γειτονιά πλέον της Λαμίας που μπορεί να
θεωρηθεί και ως η μητρόπολη των πελαργών στον κάμπο του Σπερχειού και τούτο
επειδή πολύ κοντά βρίσκονται οι εκβολές του ποταμού και οι μεγάλοι ορυζώνες.
Μέτρησα παραπάνω από οκτώ φωλιές σε όλη την Ανθήλη, από μια
στα δυο καμπαναριά και μια στο μεγάλο τρούλο καθώς και αρκετές άλλες σε στύλους
της ΔΕΗ που έχουν πάνω τους τον απαραίτητο δίσκο να μην «καίγονται» τα πουλιά. Εκεί
λοιπόν στέκονταν τέσσερις νεαροί πελαργοί και αγνάντευαν τους ορυζώνες που θα
δοκιμάσουν να βρουν μόνοι την τροφή τους σε λίγες ημέρες. Αλλά για να φτάσουν
εκεί, πρέπει πρώτα να πετάξουν και αν τα φτερά τους δεν είναι δυνατά ποτέ
μάλλον δεν θα το καταφέρουν. Γι’ αυτό και αρχίζουν να τα σηκώνουν, να
φτερουγίζουν επί τόπου αρκετή ώρα, να ανεβαίνουν λίγο, να βλέπουν τον κόσμο από
πιο ψηλά και να ξαναπέφτουν στην ασφάλεια της φωλιάς. Την ίδια άσκηση κάνουν
εναλλάξ τα πελαργόπουλα αρκετές φορές την ημέρα και ετοιμάζονται για τη μεγάλη
στιγμή που θα πάρουν τη ζωή στα φτερά τους.
Από τις ασκήσεις πετάγματος των νεαρών πελαργών, τραβήξαμε
λίγες φωτογραφίες για να τους θαυμάσετε για τη χάρη και την κομψότητα που
διαθέτουν και να τους ευχηθούμε καλή αρχή στην ενήλικη ζωή τους και βέβαια, καλό
ταξίδι στην Αφρική που σε κάνα μήνα θα πάνε να ξεχειμωνιάσουν και να μας επιστρέψουν
πάλι του χρόνου να ομορφήνουν τον τόπο μας…
ΑΘΗΝΑ, 14072016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου