Ήταν σίγουρα σοφοί, εκείνοι
που έβγαλαν την ωραία έκφραση: «οι ευχές για μια γιορτή κρατάνε σαράντα μέρες» και είχαν σίγουρα τους λόγους τους
να την πούνε και φυσικά ο κόσμος την αγκάλιασε σαν επρόκειτο για μια ξεχασμένη εντολή
– σαν αυτές του Μωυσή για παράδειγμα που ρυθμίζουν αιωνίως κάποια πράγματα στη
ζωή ή χρησιμοποιούνται και ως αθώα δικαιολογία για να μη φανεί καμιά φορά η
ασυνέπεια ή η αμέλεια στο ζήτημα αυτό.
Πήγαινα λοιπόν να στρώσω
ωραία μια δικαιολογία γιατί άργησα κάπως να σας ευχαριστήσω για τις ευχές που
μου στείλατε προχθές για την ονομαστική γιορτή μου (τα’ Αϊ Λιός που γυρνάει ο
καιρός αλλιώς) αλλά ήρθε και μια ατυχία, από απροσεξία ή αμέλεια να κυριολεκτώ
και για δυο μέρες τώρα η σχέση μου με το λάπτοπ διακόπηκε. Αιτία ήταν μια
πετρούλα, ένας κόκκος πέτρας που μου χτύπησε το αριστερό μάτι ενώ είχα έκοβα με
το χορτοκοπτικό κάτι αγριόχορτα στο χωράφι και με στράβωσε κυριολεκτικά. Προσέχω
και φοράω κάτι ειδικά γυαλιά όταν είναι επικίνδυνο για τέτοια το χωράφι, αλλά δεν
ήμουν τυχερός μια ελάχιστη στιγμή της δουλειάς που έπρεπε να προσέξω κάτι με
γυμνό μάτι κι έτσι είδα τον ουρανό σφοντύλι που λένε και έριξα και τα δάκρυα της
ζωής μου.
Φάρμακο σε αυτή την
περίπτωση και σε ένα χωριό μακριά από ιατρεία και τέτοιες πολυτέλειες είναι ο
ύπνος μου είπε η μάνα μου και ακολούθησα τη συμβολή της. Έκλεισα τα μάτια
λοιπόν και μετά από αρκετές ώρες το ίδιο το μάτι απώθησε το χαλικάκι και σε
ικανοποιητικό βαθμό επούλωσε και τα τραυματάκια που είχαν προκληθεί. Έτσι
λοιπόν άρχισα σιγά – σιγά να βλέπω και έφτιαξα μάλιστα και μια σχετική, με λίγα
υπονοούμενα καρτούλα γα να σας στείλω τις ευχαριστίες μου και να σας ευχηθώ
καλό καλοκαίρι!
ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 23072017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου