Τέτοιες ημέρες το 2016, πρώτο χρόνο ΠΦΑ στην κυβέρνηση και 4
χρόνια προ κορονωϊού (π.Κ. στο εξής) πήγαμε με τον Πάνο Νιαβή στη γενέτειρά
του, Μάραθο Ευρυτανίας όπου μείναμε λίγες μέρες. Στόχος μας ήταν να
περπατήσουμε τις κορφές και τα ρέματα μιας σιωπηλής μικρής πατρίδας που μόνο
μνήμες έχει πια να αχνοφέγγουν στα ερείπια των συνοικισμών στις δασωμένες εξοχές.
Ήταν η δεύτερη φορά μέσα σε 20 χρόνια που κάναμε την ίδια έξοδο στ’ Άγραφα και
οι διαφορές μόνο απογοητευτικές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν καθώς μέσα σε
είκοσι χρόνια, δεν έμεινε άνθρωπος για άνθρωπος στους συνοικισμούς. Μόνο στον
κεντρικό οικισμό, τον Μάραθο ήταν λίγοι άνθρωποι, οι οποίοι δεν έχουν απομακρυνθεί
ως τα σήμερα και στους οποίους, εκτός από τον Πάνο που πηγαίνει συχνά και μένει
κιόλας αρκετό καιρό και οι υπόλοιποι πάντα τους έχουμε στον νου μας και συχνά
επισκεπτόμαστε.
Πέρα απ’ αυτά όμως, εκείνες τις ωραίες μέρες του Απρίλη του
2016, είχαμε και την εύνοια της μούσας της Φωτογραφίας - ειδικά ο Πάνος και ανάμεσα σε αυτές, έβγαλε
μια που θα είναι το εξώφυλλο της έκδοσης μιας σειράς κειμένων με θέμα την ερημία
του τόπου. Όταν την πρωτόβαλε ο Πάνος
στο facebook διάβασα πολλά και ωραία σχόλια από τα οποία πήρα πολλές ωραίες
ιδέες για την εισαγωγή αυτής της έκδοσης και ελπίζω και τώρα θα έχετε κι άλλες καλύτερες
μιας και αυτά που γράφω δεν αφορούν μόνο εμένα…
ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 15042020
Μια ανάμνηση του facebook ήρθε σήμερα να βάλει σε μια σειρά διάφορες σκέψεις και την οργάνωση ενός υλικού που χρόνια περίμενε να μπει σε τάξη και να γίνει μια έκδοση. Η φωτογραφία για το εξώφυλλο βρέθηκε και αναζητούνται ιδέες για την εισαγωγή…
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα Ηλια! Ιδεες για την εισαγωγη... χμμμ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρωτα να ευχηθω "Καλή Ανάσταση!"
__Ειρηνη Σφινακια