Θέμα του φωτογράφου δεν είναι πάντα οι πορείες, οι διαδηλωτές, τα ΜΑΤ και οι συγκρούσεις αλλά και ότι άλλο παράξενο ή απρόοπτο συμβαίνει στην πόλη η οποία από εκεί που ποτέ δεν κοιμόταν (στα χρόνια των παχιών αγελάδων και του Life style) τώρα δεν λέει να ησυχάσει και βλέπει από την ανέχεια παράξενα όνειρα και πολλούς εφιάλτες.
Ας αφήσουμε όμως τις θεωρίες περί φωτογραφίας και ας σταθούμε σε μια απρόοπτη εμφάνιση ενός από τα ωραία μπρούντζινα ζαρκαδάκια που στόλιζαν την πλατεία Συντάγματος μαζί με κάτι άλλα γλυπτά και τα οποία, κατά την περίοδο της «αγανάκτησης» τον περασμένο Ιούνιο έγιναν γνωστά σε πολλούς ως σημεία αναφοράς για τα ραντεβού και τις παρέες.Αυτά λοιπόν είχαν ένα ωραίο χρώμα, απ’ εκείνο που παίρνει ο μπρούντζος όταν εκτίθεται στον αέρα και ταίριαζε πολύ στο φθινοπωρινό φως της πόλης. Φαίνεται όμως πως έτσι δεν άρεσε σε κάποιον «καλλιτέχνη» και ο οποίος πήρε ένα σπρέι και έβαλε την υπογραφή του πάνω στο γλυπτό και φαντάζομαι πως πηγαίνει και καμαρώνει τη βλακεία που έκανε.
Το τι κουβαλούσε αυτός στο μυαλό του, ασφαλώς και μας ενδιαφέρει γιατί αυτό γίνεται σε βάρος ενός δημόσιου γλυπτού και αποτελεί πρόβλημα για την πόλη. Πρόκειται για ένα σύμπτωμα που μπορεί να ξεκινάει σαν τον παιδικό ιλαρά αλλά μπορεί να εξελιχθεί σε γάγγραινα που οδηγεί χωρίς αναβολή στον ακρωτηριασμό του άρρωστου μέλους του σώματος, επί του προκειμένου του σώματος της πόλης που ζούμε και ανήκει σε όλους. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου