Ένα από τα στοιχεία των μοναστηριών, επί πολλοίς παρεξηγημένο και εν ολίγοις άνεργο εξαιτίας των δηλητηρίων που ξεπαστρεύουν τους ποντικούς, είναι οι γάτες οι οποίες κατά κοπάδια συγκεντρώνονται στις πύλες τους περιμένοντας κάποιον να τις ταίσει...
Αυτό συμβαίνει και στο μοναστήρι της Παναγίας της Χοζοβιώτισας όπου καμιά εικοσαριά γάτες –γατάκια καλοκαιρινής γενιάς τα περισσότερα- βρίσκονται σε συνεχή αναμονή τροφής ή οποία κάθε μέρα έρχεται πάντα στην ώρα της όταν ένας μοναχός ανοίγει την πόρτα και τους μοιράζει ξηρά τροφή για να ζήσουν και αυτά τα πλάσματα του θεού.
Οι γάτες φυσικά θα έβρισκαν άλλο τρόπο να επιβιώσουν, αλλά δυστυχώς έξω στο ύπαιθρο έχουν εξαφανιστεί οι ποντικοί εξαιτίας της εγκατάλειψης των καλλιεργειών κι έτσι περιμένουν την τροφή από τους μοναχούς ή τίποτα αποφάγια από το τραπέζι τους αν τύχει. Γι’ αυτό και συγκεντρώνονται στην είσοδο και περιμένουν να ακούσουν την πόρτα να ανοίγει και σαν δουν ότι ο μοναχός κρατάει κάτι γι’ αυτές αμέσως τον περικυκλώνουν.
Στο σημείο όμως εκείνο του μοναστηριού το γδέρνει κυριολεκτικά ο βοριάς και η διαβίωσή τους το χειμώνα δεν είναι βεβαίως και ότι το καλύτερο για τη συνέχιση του είδους τους. Έτσι, πολλές αφήνουν τον μάταιο αυτό κόσμο της διαρκούς πείνας και πετάνε στους ουρανούς των γάτων όπου οπωσδήποτε και γι’ αυτές θα είναι καλύτερα τα πράγματα.
Μέχρι τότε όμως έχουν να παλέψουν ασφαλώς με τη δίψα, πρόβλημα το οποίο πάλι οι μοναχοί λύνουν και με το κρύο που εκεί δεν αστειεύεται. Σε αυτό το ζήτημα κανένας δεν μπορεί να τις βοηθήσει εκτός και αν η εμπειρία τους, καταλάβουν πως κάποια στοιχεία του πολιτισμού των ανθρώπων μπορούν και αυτές να τα εκμεταλλευτούν δεόντως και να περνάνε καλύτερα γιατί το να μπουν στο μοναστήρι, ούτε να το σκέφτονται.
Όπως για παράδειγμα ο πανέξυπνος γάτος της φωτογραφίας που βρήκε τον προβολέα που φωτίζει το μοναστήρι τη νύχτα ως ένα πρώτης τάξεως σώμα θέρμανσης και καρφώθηκε δίπλα του μέχρι αυτό να σβήσει και να έρθει η σειρά του ήλιου να ζεστάνει το κοκαλάκι του περιμένοντας πότε θα ανοίξει η πόρτα να έρθει το συσσίτιο από τα χέρια του μοναχού.
ΑΙΓΙΑΛΗ – BLUE STAR NAXOS, 22/11/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου