Άρχισε να μου αρέσει η ιστορία με τις γάτες και τις γατοιστορίες και όπου βρω γάτα πλέον, τη στοχεύω με το φακό μου και ανάλογα με τη φωτογένεια της κάθε μιας είναι και το αποτέλεσμα. Το δύσκολο όμως είναι να την πιάσω τη στιγμή της δράσης αλλά όπως θα δείτε στη συνέχεια, με βοηθάει ο θεός των φωτογράφων κι έτσι έπαψα δεν παραπονιέμαι.
Όπως στην περίπτωση αυτής της ωραίας τιγρέ γάτας που είδα στον Αμάραντο να κάνει παρέα με τον σκύλο και να έχει το πρώτο χέρι στις κινήσεις τους. Σταματούσε η γάτα, σταματούσε και ο σκύλος και έκανε ότι έβλεπε από την συντρόφισσά του. Ξεκινούσε η γάτα, από πίσω ο σκύλος και πρόσεχε να μη κάνει ούτε ένα βήμα πιο μπροστά. Αν αυτός έκανε κάποιο λάθος, η γάτα γύριζε και τον κοιτούσε με νόημα. Τη στιγμή δε που κατάλαβε πως τους έκανα «θέμα» τον πήρε με την ουρά της από το πλάι και τον απομάκρυνε με ύφος σαν να ήθελε να τον προστατεύσει τη σχέση τους από την αδιακρισία του φακού...
ΑΜΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ, 29112009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου