Υπάρχουν γωνιές της Ελλάδας που δεν είχε τύχει μέχρι σήμερα
να επισκεφτώ και βεβαίως να γράψω κάτι γι΄αυτές και τους ανθρώπους που ζουν
εκεί. Μια από αυτές ήταν μέχρι προχθές και η Μελίβοια της Λάρισας, ήτοι ένα
πολύ ωραίο και ζωντανό χωριό, στις δασωμένες πλαγιές του Κισάβου που αναπνέει
αέρα από το Αιγαίο και αυτές τις ημέρες ζούσε τη μεγάλη στιγμή της συγκομιδής
των καστάνων που κατά γενική ομολογία είναι τα καλύτερα της Ελλάδας και
περιζήτητα σε όλο τον κόσμο.
Δεν θα πω αυτή τη στιγμή πολλά για τα κάστανα της Μελίβοιας,
θέλω όμως από εδώ να ευχαριστήσω όλους τους φίλους εκεί και να στείλω ένα
χαιρετισμό σε όλους τους ανθρώπους που γνώρισα τις τρεις ημέρες που έζησα στη
Μελίβοια. Εκείνους που μαζί περπατήσαμε τα ξημερώματα μαζί τους αγροτικούς
δρόμους ψηλά στο βουνό, αυτούς που με καλοδέχτηκαν και μου προσφεραν κάστανα
και μήλα στα περιβόλια, όπως η κυρά Χρυσούλα και ο κυρ Σπύρος (φωτογραφίες), όλους
όσους μιλήσαμε στα καφενεία του χωριού και μου έδωσαν πληροφορίες για τα θέματα
που ήθελα και μαζί απολαύσαμε ωραίο τσίπουρο από σύκα και εκείνους που με ξενάγησαν
στα χωριά του δήμου Αγιάς και μου σύστησαν την ωραία φύση του τόπου τους,τόσο
την ορεινή όσο και τις ατέλειωτες ακτές του Αιγαίου. 
Καλή αντάμωση σύντομα στη Μελίβοια με τους ωραίους ανθρώπους
της…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τις φωτογραφίες τράβηξε ο καλός φίλος Χρήστος Ρήγας που μαζί κάναμε μια ωραία περιήγηση στα καστανοχώραφα της Μελίβοιας χθες το πρωί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου