Είναι το κλαρί της εξοχής εκείνο που μαζί
με τις φουντουκιές τολμούν να ανθίσουν μέσα στο καταχείμωνο αψηφώντας τις
βροχές και τον πάγο και δίνουν με το σεμνό κίτρινο χρώμα των λουλουδιών τους
μια ιδέα μελαγχολίας στα σύδεντρα ανάμεσα στα παρατημένα χωράφια. Φέτος που η
πλάση δεν γνώρισε αληθινό χειμώνα αλλά μια περίοδο που θύμιζε παραστρατημένο
φθινόπωρο με υψηλές θερμοκρασίες και ξηρασία, στο ύπαιθρο όλα μοιάζουν
διστακτικά και δεν εκδηλώνονται καθώς όπως λένε οι παλιοί, τον τελευταίο λόγο
στην εποχή τον έχει ο απρόοπτος Μάρτης. Οι κρανιές όμως, καθότι και κλαρί που αγαπά
να φυτρώνει μέσα στα χωριά, το τολμούν και ανάλογα τώρα με την εξέλιξη της ανθοφορίας
τους θα προσφέρουν λίγο ή πολύ καρπό για να έχουν να πορεύονται τα πουλιά και
οι άνθρωποι να φτιάχνουν με αυτούς ωραία λικέρ καθώς και με κάποια εύρωστα και δυνατά
κλαριά τους και τις περίφημες κρανίσιες γκλίτσες.
ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 20022018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου