Η πλατεία Ομονοίας και η περιοχή γύρω της, ανέκαθεν υπήρξε
ένας ιδιαίτερος χώρος στην πόλη καθώς αποτελούσε για τους κατοίκους της αλλά και για τους περαστικούς βασικό σημείο
αναφοράς και συνάντησης. Ο Ηλεκτρικός σιδηρόδρομος, ή άλλως Υπόγειος που
περνούσε και έγκατά της όπου και ο κεντρικός σταθμός του ήταν ένα σκαλί για την
έξοδο στην επιφάνεια της πόλης αλλά σε τούτο βοήθησε πολύ και η γειτνίαση της
περιοχής με τους σταθμούς Λαρίσης και Πελοποννήσου όπου τα μεγάλα τραίνα
έφερναν και έπαιρναν κόσμο που πήγαινε κι έρχονταν σε όλες τις γωνιές της
Ελλάδας και της Ευρώπης.
Αν και η πλατεία Ομονοίας, η οποία κυριολεκτικά μαρτυρά από
τις εμπνεύσεις των εκάστοτε αναμορφωτών της που δεν είναι και λίγες μέσα στις
τελευταίες δεκαετίες και οι οποίες καταλήγουν να την κάνουν πιο ανυπόφορη από
την προηγούμενη, ποτέ δεν έπαψε να είναι ένας σημαντικός κόμβος της πόλης και
έμεινε, μεταξύ άλλων ιστορική η γωνία που ήταν άλλοτε το φαρμακείο του
Μπακάκου, στην αρχή της Αγίου Κωνσταντίνου για τα ραντεβού που έκλειναν
Αθηναίοι και επαρχιώτες. Το φαρμακείο αυτό δεν υπάρχει πλέον, στη θέση του
λειτουργεί φούρνος και ζαχαροπλαστείο και το σημείο των ραντεβού πλέον έχει
μετατοπιστεί μπροστά στη είσοδο των πολυκαταστημάτων Hontos Center στην
αρχή της 3ης Σεπτεμβρίου και τούτο, γιατί παραμένει ένα σημείο που
για ευνόητους λόγους δεν έχουν καταλάβει οι λογής – λογής μικροπωλητές και
περιθωριακοί της πόλης.
Για όλο αυτόν τον κόσμο που περνούσε από την Ομόνοια,
επόμενο ήταν να λειτουργήσουν πολλά καφενεία και διάφορα καταστήματα εστίασης,
σουβλατζίδικα, τυροπιτάδικα, ψησταριές και κυρίως εστιατόρια που εξυπηρετούσαν
τον κόσμο που δεν ήθελε να φάει στο πόδι και καθώς είχε λίγο χρόνο στη διάθεσή
του, επιθυμούσε να κάτσει σε έναν άνετο χώρο και να τύχει καλύτερης
εξυπηρέτησης και φυσικά εγγυημένης ποιότητας φαγητού – αναλόγως της επιλογής
του βέβαια γιατί όλα τα βαλάντια δεν είχαν τις ίδιες δυνατότητες. Βασικό επίσης
στην επιλογή των εστιατορίων ήταν το γεγονός ότι στο χώρο τους περιορίζονταν η διαρκής
ενόχληση του πελάτη από επιτηδευματίες τους πεζοδρομίου, ζητιάνους,
εξαρτημένους, πωλητές διαφόρων ειδών, απατεώνων και φυσικά κλεφτών.
Τα εστιατόρια αυτά λειτούργησαν μέχρι πριν από λίγα χρόνια
που άρχισε η πλατεία Ομονοίας και γίνεται πλέον όχι ένα χωνευτήρι των Ελλήνων
αλλά όλης της γης όπου οι άνθρωποι από κάθε γωνιά της προσπαθούν να βρουν μια
θέση στον ήλιο και μετά να εξαφανιστούν, όπως είπε και διακεκριμένη κυρία που
προεδρεύει σήμερα στη Βουλή. Ο κόσμος αυτός έφερε τις συνήθειες του στην
πλατεία και επέβαλλε ένα ύφος που σε πολλούς δεν αρέσει καθώς η νομιμότητα, η
καθαριότητα και η συμπεριφορά τους ενοχλεί ενώ βαθιές και εμφανείς είναι και οι
πολιτισμικές διαφορές μεταξύ τους και μεταξύ μας.
Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης ήταν να κλείσουν σχεδόν όλα
τα εστιατόρια της περιοχής και το κοινό που θέλει να φάει κάτι να εξυπηρετείται
από αυτά που λειτουργούν με τραπεζάκια έξω, προς την πλευρά της πεζοδρομημένης
Δώρου και απέναντι από την άλλοτε περίφημη «Στοά της πείνας» των τυροπιτάδικων
που στεγάζει τώρα μικρομάγαζα.
Έτσι γι’ αυτόν που θέλει να φάει σε ένα εστιατόριο με όλες
τις προδιαγραφές που ορίζουν αυτό στην Ομόνοια έχει μείνει ο 10ος
όροφος του πολυκαταστήματος Hondos Center με την εκπληκτική θέα προς την Ακρόπολη καθώς από εκεί
διακρίνεται η οδός Αθηνάς σε όλο το μήκος της αλλά και προς τον Λυκαβηττό. Προσωπικά
εγώ που αγαπώ τα βουνά, θεωρώ ότι η πλευρά που βλέπει προς το Λυκαβηττό είναι η
καλύτερη καθώς στο μπαλκόνι έχουν φυτευτεί κατόπιν επιθυμίας του Νίκου Χόντου,
του ιδρυτή της αλυσίδας των πολυκαταστημάτων Hondos Center που καμαρώνει για την αγραφιώτικη καταγωγή του, φυτά και
θάμνοι από τα βουνά της μικρής, όμορφης πατρίδας του. Όπως ρίγανη, αμάραντος,
αγριομέντα, φλισκούνι, δυόσμος και άλλα που δημιουργούν ένα ωραίο, καταπράσινο και
δροσερό κάδρο μπροστά στην εικόνα του Λυκαβηττού και όταν είναι ανοιχτά τα
παράθυρα, ευωδιάζουν Άγραφα.
Οι εικόνες όμως της Αθήνας από τον 10ο όροφο
του Hondos Center στην Ομόνοια και τα καταπράσινα μπαλκόνια του δεν είναι ο
λόγος που πολλοί επισκέπτονται το εστιατόριο το οποίο λειτουργεί με προσωπική
φροντίδα και ενδιαφέρον από τον ίδιο τον Νίκο Χόντο και των συνεργατών του που πασχίζουν
να το κρατήσουν σε ένα υψηλό επίπεδο ποιότητας και γεύσης. Γι’ αυτό όλα τα είδη
που διατίθενται στο εστιατόριο παρασκευάζονται επί τόπου, στην κουζίνα όπου
δουλεύουν έμπειροι μάγειρες, αλλά και στο ζαχαροπλαστείο και τον φούρνο ακόμη
για φρέσκο ψωμί καθημερινά. Στα εδέσματα που περιλαμβάνει ο πλούσιος κατάλογος
του εστιατορίου, εκτός των κλασσικών που χαρακτηρίζουν την ελληνική και
μεσογειακή κουζίνα, ο πελάτης θα βρει και πίττες αγραφιώτικες που γίνονται με
τυρί από τα Άγραφα και υλικά που επιλέγονται σχολαστικά και με ιδιαίτερη
προσοχή όσον αφορά την προέλευσή τους. Με αυτά λοιπόν τα ωραία και προσεγμένα υλικά
οι μάγειρες και οι ζαχαροπλάστες στα χέρια τους φτιάχνουν μοναδικά πιάτα που
απολαμβάνει ο πελάτης σε ένα δροσερό, διακριτικό και ήσυχο περιβάλλον με θέα
την Αθήνα από ψηλά.
Ο 10ος όροφος των πολυκαταστημάτων Hondos Center στην Ομόνοια είναι μια
πραγματική όαση στο κέντρο της Αθήνας και όποιος τον επισκεφτεί μπορεί να
απολαύσει στιγμές ηρεμίας αλλά και ωραίες γεύσεις στο εστιατόριο και το
καφενείο στο οποίο σημειώνουμε πως τηρούνται αυστηρά οι απαγορεύσεις για το
κάπνισμα αλλά για τους καπνιστές έχει προβλεφθεί ειδικός χώρος να απολαμβάνουν
κι αυτοί τη δροσιά και τη θέα της Αθήνας.
Φωτογραφίες: Βιολέτα Παπατσάκωνα
ΑΘΗΝΑ, 24072018, εφημερίδα "Φιλελεύθερος", σελ. 36
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου