Δευτέρα 9 Ιουλίου 2018

ΕΝΑ ΒΡΩΜΟΔΕΝΤΡΟ ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ


  
Το σημείο που χτίστηκε κάποτε ένα σπίτι με φάτσα προς την οδό Μοναστηρίου στην Ακαδημία Πλάτωνος, στην αυγή της ιστορίας ήταν σίγουρα μια εξοχή ή ένα δασύλλιο ιθαγενών της Αττικής αγριόδεντρων. Εκεί κάποτε κάποιοι άνθρωποι επιχείρησαν, σε άγνωστες για μας εποχές να καλλιεργήσουν για πρώτη φορά τη γη και να βοσκήσουν τα ζωντανά τους και κατά διαλείμματα – λόγω εκτάκτων περιστατικών- το συνέχισαν μέχρι τις αρχές του περασμένου αιώνα, εποχή κατά την οποία η πόλη των Αθηνών άρχισε να μεγαλώνει και τα χωράφια και οι βοσκές γύρω της να γίνονται οικόπεδα και εγκαταστάσεις.  

Δεν αποκλείεται εκεί να υπήρχαν και πρωτύτερα κάποια κτίσματα, άγνωστου χρονολογίας καθώς τα κοιτάσματα των αιώνων στοιβάζονταν το ένα πάνω στο άλλο με τα ίδια υλικά που ανακυκλώνονταν διαρκώς και να καταχώθηκαν, για να χτιστεί ένα απλό, μικρό αθηναϊκό σπίτι το οποίο, για ένα σωρό λόγους που έχουν να κάνουν με την αντοχή αλλά και την εξέλιξη και τις ανάγκες της οικογένειας που το ίδρυσε, δεν έμελλε να μείνει όρθιο και κάποια μέρα, σωριάστηκε στο έδαφος ή ισοπεδώθηκε με μηχανήματα προκειμένου στη θέση του να ανεγερθεί πιθανόν ένα άλλο, με περισσότερους ορόφους και διαμερίσματα. Από το αποτύπωμα του που διακρίνεται στον τοίχο της γειτονικής πολυκατοικίας μπορούμε να καταλάβουμε πως εκτός από το κυρίως κτίσμα, εκείνο το σπίτι είχε και ένα ακόμη πρόσθετο, μαγειρείο ή εργαστήριο καθώς και αποθήκη ενώ πίσω του είχε και μια αυλή.  
  
Οι εποχές όμως που ζούμε δεν ενδείκνυνται για τέτοια πράγματα καθώς η αντιπαροχή έπαψε να είναι επικερδής λόγω κορεσμού της πόλης από πολυκατοικίες και άλλα κτίσματα, αλλά και της ανύπαρκτης ζήτησης διαμερισμάτων εξαιτίας της οικονομικής εξάντλησης του πληθυσμού και της εγκατάλειψης βεβαίως της πόλης, από πολλούς που φεύγουν μακριά για να ζήσουν καλύτερα ή φθηνότερα όπως νομίζουν και ενώ κυριολεκτικά έριχναν μαύρη πέτρα πίσω τους, τελευταία άρχισαν να το μετανιώνουν αφού η φορολόγηση των ακινήτων από την «αριστερή» κυβέρνηση ανακαλύπτει απλήρωτες υποχρεώσεις και των προγόνων.

Αυτό το οικόπεδο που προέκυψε από το γκρέμισμα ενός παλιού αθηναϊκού σπιτιού στην Ακαδημία Πλάτωνος στρώθηκε με άσφαλτο και είναι πλέον χώρος παρκαρίσματος ενός μόνου αυτοκινήτου, κουκουλωμένου μάλιστα που σημαίνει πως για να μετακινηθεί σημαίνει αρκετή προετοιμασία. Σε ένα σημείο όμως που φαίνεται πως δεν έπιασε καλά η άσφαλτος, παραμονεύει το δέντρο που θα κυριαρχήσει όταν όλη η πόλη γίνει ερείπια, το βρωμόδεντρο ή βρωμοκαρυδιά (επιστημονικά Ailanthus altissima) καθώς και δέντρο των γκέτο, το οποίο, προϊόντος του χρόνου και ανεξάρτητα των συνθηκών που θα αντιμετωπίσει είναι ικανό να σηκώσει όχι μόνο την άσφαλτο του οικοπέδου που φύτρωσε αλλά και ολόκληρα κτίρια και το έχει αποδείξει, οπότε, αν μέχρι τότε δεν συνεχίσει να είναι παρκαρισμένο το αυτοκίνητο στο άδειο οικόπεδο θα έχει ενδεχομένως, αν δεν σκουριάσει και το διαλύσουν να αρπάξουν τα χρήσιμα κομμάτια του, αναπαύεται στη σκιά από το δασύλλιο των βρωμόδεντρων που θα γίνει σε αυτό το σημείο στην Ακαδημία Πλάτωνος…


 - Περισσότερα για την βρωμοκαρυδιά ή Ailanthus altissima, στο εξαιρετικό 
βιβλίο του Γιάννη Μανέτα «Περί φυτών Αφηγήματα – Μικρές ιστορίες για φυτά 
που άλλαξαν τον κόσμο» (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης), σελ. 233-239. 

ΑΘΗΝΑ, 06072018, εφημερίδα "Φιλελεύθερος, σελ. 38.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου