ΣΚΗΝΙΚΟ ΜΕ ΝΕΟ ΕΡΓΟ ΣΤΗΝ ΑΧΑΡΝΩΝ

Η αντιπαροχή που εφαρμόστηκε μεταπολεμικά για να καλυφθεί το επιτακτικό ζήτημα της στέγης κατέστρεψε εντελώς το πρόσωπο και την αισθητική της Αθήνας, την μετέτρεψε από μια ωραία μεσογειακή πόλη με πολλά νεοκλασικά κτίρια αλλά και ένα πλήθος όμορφων και ζωντανών λαϊκών κατοικιών σε μια τσιμεντούπολη. Στον ωκεανό του ασχήμιας, σαν νησίδες επιζούν, ευτυχώς ακόμη, ορισμένα λαμπρά δείγματα από την αρχιτεκτονική της, κυρίως στο κέντρο και σε προστατευόμενες περιοχές, όπως η Πλάκα, το Μοναστηράκι και αλλού.

Μια σειρά από τέτοια σπίτια υπάρχει και στην οδό Αχαρνών, τον δρόμο που αποτελούσε λόγω της κατάληξής της στην Εθνική Οδό, την κύρια είσοδο στην Αθήνα, επισκεπτών αλλά και εσωτερικών μεταναστών από όλη την Ελλάδα κατά τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες που η πόλη ακόμη δεν είχε απλωθεί σε όλο το λεκανοπέδιο. Σε αυτό τον μεγάλης σημασίας  δρόμο, πιο λαϊκό κάπως από την γειτονική της παράλληλο οδό Πατησίων, υπήρχαν πολύ ωραία κτίρια, κατοικίες  ξεχωριστών κυρίως ανθρώπων, από τα οποία πολλά θυσιάστηκαν στη αντιπαροχή και γέμισε η Αχαρνών σε όλο το μήκος της μεγάλες πολυκατοικίες οι οποίες γνώρισαν δόξες μέχρι που οι περισσότεροι από τους ενοίκους τους, στα χρόνια της ευμάρειας μετακόμισαν προς τα βόρεια προάστια και ζουν σε άλλου ύφους κτίρια.

Έτσι άρχισε ραγδαία η περιοχή να αλλάζει πρόσωπο, πράγμα που κορυφώθηκε με την εγκατάσταση όλων των φυλών της γης που άλλοι νόμιμα κι άλλοι παράνομα βρίσκονται στην Αθήνα και για ευνόητους λόγους, επέλεξαν αυτή την περιοχή να κατοικήσουν. Στην αρχή νοίκιασαν τα υπόγεια, σιγά – σιγά ανέβηκαν ορόφους και κατοικούν πια στα πατρογονικά των νοικοκυραίων της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς από τους οποίους ελάχιστοι ηλικιωμένοι έχουν μείνει και κυκλοφορούν  ακόμη στη γειτονιά και μπορούν να διηγηθούν ενδιαφέρουσες ιστορίες από την εποχή της ακμής της οδού Αχαρνών.

Όπως υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι που αποτελούν μνημεία μιας άλλης εποχής, διατηρούνται και ορισμένα κτίρια στολίδια για την πόλη από τα οποία άλλα στεγάζουν κόσμο κι άλλα είναι παρατημένα. Υπάρχει όμως και ένα κτίριο, στη γωνία Αχαρνών και Φαιστού από το οποίο έχει μείνει μόνο η πρόσοψη που στηρίζεται με μια σιδερένια σκαλωσιά, ενώ στο ξέσκεπο εσωτερικό του δραστηριοποιείται μια ρουμάνικη εταιρεία πούλμαν που εξυπηρετεί βαλκάνιους στα ταξίδια από και προς τις πατρίδες τους. Πιθανόν οι ιδιοκτήτες, όταν αυτό κρίθηκε ακατάλληλο, φρόντισαν να διατηρήσουν την πρόσοψη όπως συνέβη και  σε αρκετά άλλα ως σκηνικό και μέσα έχτισαν ότι ήθελαν. Τούτο γίνονταν όταν έτρεχε το χρήμα από τα ταμεία του κράτους και των τραπεζών, χωρίς βεβαίως να σκέφτεται κανένας, αν αυτά τα κτίρια βρουν κάποτε ενοικιαστή να στεγάσει τις δραστηριότητές του.

Έτσι κατάντησε να μείνει ο τοίχος ένα σκηνικό που θυμίζει την παλιά Αχαρνών, στο τμήμα της που ανθούσαν άλλοτε δεκάδες επιχειρήσεις και να βλέπει μπροστά του να απλώνουν οι τσιγγάνοι τα παράνομα μανάβικά τους, ενώ απέναντι από κάθε τρύπα να βγαίνουν οι υπάλληλοι των μαγαζιών να ρωτάνε τους περαστικούς αν θέλουν λαθραία τσιγάρα!

ΑΘΗΝΑ, 03092918. Εφημερίδα "Φιλελεύθερος>, σελ. 37.