ΜΑΚΑΒΡΙΑ ΤΕΧΝΗ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ

Δεν πρέπει να υπάρχει άλλη πόλη στον κόσμο ολόκληρο η οποία να έχει τόσα πολλά μακάβρια και απωθητικά γκράφιτι με νεκροκεφαλές στους τοίχους της. Αυτά μάλιστα δεν είναι μιας μόνο τεχνοτροπίας -ενός καλλιτέχνη του δρόμου που ορισμένοι απ’ αυτούς είναι εξαιρετικοί ή μιας ομάδας της street art λεγόμενης τέχνης- αλλά έχουν πολλές υπογραφές πράγμα που σημαίνει ότι καλλιεργείται και μια δημιουργική άμιλλα ως προς την απόδοση του αποτρόπαιου θέματος. Με την έκθεσή τους δε σε όλα τα κεντρικά σημεία της πόλης αφήνουν να εννοηθεί πως κάτι άρρωστο κυκλοφορεί σε όλη την Αθήνα…  

Αυτά τα καλλιτεχνήματα τα οποία  γνώρισαν ιδιαίτερη άνθηση από τα χρόνια της κρίσης και μετά και μετέτρεψαν τους τοίχους της πόλης σε ένα απέραντο πίνακα σύγχυσης, προκαλούν ποικίλες αντιδράσεις σε όσους τα βλέπουν μπροστά τους ενώ δημιουργούν ένα ιδιότυπο σκηνικό όταν βαδίζουν δίπλα τους, όπως αυτό στην οδό Ιπποκράτους γωνία με την  Ακαδημίας. Έχει πολύ ενδιαφέρον για όποιον κάτσει απέναντι και βλέπει τον κόσμο να περνάει μπροστά από μια νεκροκεφαλή ζωγραφισμένη στον τοίχο. Οι περισσότεροι ούτε καν την προσέχουν, έχοντας το μυαλό τους σε άλλα πράγματα, της επιβίωσης πιο επιτακτικά, δεν βλέπουν το «μήνυμα» του καλλιτέχνη και το προσπερνάνε. Έτσι το βλέπουν μόνο όσοι έρχονται από την πλευρά της Ακαδημίας, εκεί που ήταν κάποτε οι αφετηρίες των αστικών για τη Φιλοθέη και το Ψυχικό και βαδίζουν σε μια πορεία απόκλισης από αυτό αλλά δεν πρέπει να φταίει μόνο το έργο, ολόκληρο το σφαλισμένο κτίριο με το ξεθωριασμένο άσπρο που είναι βαμμένο δεν αφήνει περιθώρια να το δει κανένας όμορφο. 

Κάποιος που θα ήξερε τι ήταν εκεί θα έβλεπε την νεκροκεφαλή σαν σφραγίδα θανάτου του κτιρίου που ανήκει στον Πανεπιστήμιο των Αθηνών και το μόνο που φαίνεται ότι λειτουργεί εκεί μέσα, είναι η Λέσχη Κινηματογράφου των φοιτητών «Ιριδα» που έχει είσοδο από την Ακαδημίας. Εκεί στην καμπύλη γωνία λειτουργούσε κάποτε ένα από τα εστιατόρια των Αθηνών με την καλύτερη θέα στο πολυσύχναστο δρόμο που λέγονταν «Παρνασσός», κατόπιν έγινε βιβλιοπωλείο και τώρα είναι ένας άδειος, τυφλός χώρος. Από την πλευρά της Ιπποκράτους ήταν μια σειρά από βιβλιοπωλεία που για διάφορους λόγους έκλεισαν και από τότε το κτίριο έπαψε να δείχνει ότι είναι ζωντανό. Αν κρίνουμε δε από τα χρόνια που είναι έτσι, μάλλον δεν ενδιαφέρει καθόλου το Πανεπιστήμιο και σε αυτό συνηγορεί και η μείωση της κίνησης και σε αυτό το κομβικό σημείο της πόλης την ημέρα αλλά κυρίως τη νύχτα. Μόνο όταν έχει θέατρο παρατηρείται κάποια κίνηση κι αυτό πάλι περιορισμένη. 

Τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας, η Ιπποκράτους που κατέβαζε ποτάμι τον κόσμο προς την Πανεπιστημίου και το εμπορικό κέντρο, μοιάζει σαν δρόμος συνοικίας το απόγευμα…  

ΑΘΗΝΑ 24092018. Εφημερίδα "Φιλελεύθερος",13092018, σελ. 39