Τον είδα χθες τον Λουκάνικο να είναι μαζί με έναν άλλο σκύλο παρατεταγμένοι μπροστά στη Βουλή και κοίταζαν προς τη μεριά της Μεγάλης Βρεττανίας, σαν κάτι να περίμεναν. Παρ’ όλα που του έγραψα προχθές και το ενδιαφέρον που μοιραστήκαμε όλοι για το που κοιμάται, ούτε καν γύρισε να με κοιτάξει και σαν πέρασε ένα μηχανάκι του όρμησαν, το κυνήγησαν λίγο και με τις ουρές σηκωμένες έφυγαν προς την Αμαλίας, για να επαναλάβουν κάπου άλλο το παιχνίδι τους με κάποια δίτροχα και αυτοκίνητα που δεν τους αρέσουν.
Τους ζήλεψα ομολογώ γιατί ήταν οι μόνες ψυχές χθες το μεσημέρι στην πλατεία Συντάγματος που δεν είχαν κανένα άγχος για το πώς θα προχωρήσει η διοργάνωση της εναρκτήριας εκδήλωσης για τις γιορτές από το Δήμο και πως φυσικά θα τελειώσει. Και πιο πολύ βέβαια τους χάρηκα γιατί και οι δυο τους ήταν οι μόνοι που περπατούσαν, έστω και στα τέσσερα αντί στα δύο πόδια όπως οι άνθρωποι, με το κεφάλι ψηλά και την ουρά τους να πηγαίνει όπου θέλει και λογαριασμό να μη δίνει σε κανέναν.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ. Από κοντά ο Λουκάνικος ούτε καν μοιάζει με αδέσποτο σκύλο. Καθαρός, περιποιημένος, γυμνασμένος και χωρίς παραμορφώσεις στο σώμα από τη στείρωση σε κάνει να σκέφτεσαι πως κάτι κάνει ο άτιμος και πάντα ξεχωρίζει…
ΑΘΗΝΑ, 10122011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου