Λίγο το ένα, λίγο το άλλο δεν με άφησαν να δω και τι γίνεται φέτος οι αμυγδαλιές στην Αθήνα και στην Αττική κι έτσι σήμερα πέρασα από την Αδριανού να έχω μια εικόνα από την μοναδική αμυγδαλιά (αληθινά, αυτή και κάνα δυο άλλες μικρές μόνο υπάρχουν μέσα σε αυτό τον ιερό για την Αθήνα χώρο) και χάρηκα πολύ που αυτό το ωραίο δέντρο είναι και φέτος γεμάτο άνθη και μπορεί να δέσει και καρπό αν δεν τα κάψει καμιά παγωνιά..
Φυσικά και η σκέψη μου δεν είναι στους καρπούς του (κάτι λίγους που είχε δέσει πέρσι δεν τους μάζεψε κανένας κι έπεσαν άχρηστοι στο έδαφος) αλλά στο συμβολισμό που μπορεί να έχει η ανθοφορία μιας αμυγδαλιάς στο καταχείμωνο για την Αθήνα και τους κατοίκους της, μια στιγμή μάλιστα που τα πράγματα δεν είναι χειμέρια μόνο στον καιρό αλλά σε ολόκληρη τη ζωή μας και δεν επηρεάζουν δραματικά το σήμερα αλλά δυστυχώς και το αύριο.
Ήθελα πολύ να την πλησιάσω, να σταθώ κάτω από τα κλαδιά της να δω τα άνθη από κοντά, να τα μυρίσω, αλλά με είχε πάρει η ώρα στο ΣΕΦ με τους Ηπειρώτες και βρήκα κλειδωμένη την είσοδο κι έτσι αρκέστηκα να την αποθανατίσω με ένα κλικ από μακριά για να θυμόμαστε πως κι εφέτος άνθισε πάλι η μεγάλη αμυγδαλιά της Αρχαίας Αγοράς. Και του χρόνου της ευχόμαστε με περισσότερα άνθη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου