Τούτο όμως σήμερα δεν το κατάφερα γιατί αμέσως μετά την πορεία και τις επεισόδια στο Σύνταγμα που τα Ματ μας υποχρέωσαν να απομακρυνθούμε από εκεί να μην κλαίμε ακόμα τη μάνα και τον πατέρα μας, με καλή παρέα που σχηματίστηκε απροόπτως στην Κοραή πήγαμε προς τα Εξάρχεια για κουβέντα και τσίπουρο φυσικά για να ζεσταθούμε λιγάκι.
Ξέραμε ήδη για τον σοβαρό τραυματισμό ενός νεαρού από τα ΜΑΤ, όταν κατηφορίζοντας την Πανεπιστημίου και στο πεζοδρόμιο μπροστά από το κτίριο της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας όπου στεγάζεται το Συμβούλιο της Επικρατείας, είδαμε μια μεγάλη κηλίδα αίμα και δίπλα της μια μικρή, ματωμένη επίσης πέτρα, το όργανο σίγουρα του τραυματισμού.
Η σύνθεση έμοιαζε σαν να ήταν απόλυτα σκηνοθετημένη αλλά θεωρώ πως τούτο ήταν εντελώς τυχαίο γιατί ο τραυματισμένος ή η τραυματισμένη κατά την απώθηση των διαδηλωτών από τα ΜΑΤ προς την Ομόνοια, αφού έφαγε την πέτρα στο κεφάλι δεν έπεσε αλλά ακολούθησε τους συντρόφους του στη φυγή αφήνοντας μια σειρά από ίχνη αίματος.
Δεν ξέρω ποιος ή ποια ήταν και τι απέγινε, αλλά το γεγονός ότι έφυγε όρθιος και μάλλον τελευταίος επιβεβαιώνει το γεγονός ότι τα ίχνη δεν τα πάτησε κανένας άλλος παρά μόνος ένας σκύλος, πιθανόν να ήταν και ο Λουκάνικος που ακολουθούσε τους διαδηλωτές και με την πατούσα του δημιούργησε τα δικά του ίχνη που έσβησαν λίγα μέτρα παρακάτω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου