Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΔΥΟ ΟΥΡΑΝΙΑ ΤΟΞΑ!!!


 
Σκάβοντας βαθιά στα έγκατα του Facebook, στις λεγόμενες «Σημειώσεις» με τις οποίες ξεκίνησα πριν από 8 ακριβώς χρόνια εκτός από τα συνήθη που θέλει η σελίδα να κινηθεί: «καλημέρες», «καλησπέρες», «χρόνια πολλά» και άλλα που λέγαμε ως τότε δια ζώσης ή από το τηλέφωνο, και μια προσωπική δημοσιογραφία σαν συνέχεια των κειμένων που έγραφα κάποτε στην «Ελευθεροτυπία», έφτασα σήμερα στον πάτο! Τα πρώτα κείμενα ήταν για την παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Πίττα, την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου το 2008 στη Σύρο όπου είχαμε καταπλεύσει από νωρίτερα και περάσαμε όλες τις ημέρες αξέχαστα.
 
Θεωρώ σημαντικό ότι ανακάλυψα αυτές τις ιστορικές αναρτήσεις αλλά παράλληλα με στεναχωρεί πως εκείνη την ωραία ακόμη εποχή πριν από το Μνημόνιο και την ραγδαία ανάπτυξη των social media και την τεχνολογία που τα στήριζε, οι φωτογραφίες που τραβούσαμε ήταν με τον παραδοσιακό τρόπο (αρνητικά φιλμ και slides) και αυτά τα πράγματα απαιτούσαν προϋποθέσεις και ενέργειες για να περάσουν στις αναρτήσεις μας. Μια μικρή ψηφιακή πάλι που είχα μαζί μου ήταν ένα καρούλι –με τα σημερινά δεδομένα βεβαίως- και έτσι τα περισσότερα κείμενα που ανεβάζαμε ήταν χωρίς εικόνα· δεν αποκλείεται να υπάρχουν κάποιες σε τίποτα αβυσσαλέα στρώματα υλικών στο αρχείο.
 
Τέλος πάντων, έτσι είχαν τότε τα πράγματα με τις φωτογραφίες και τις αναρτήσεις και απ’ αυτές που φύλαξε το Facebook ανασύρω για να μη χαθούν,  κάποιες και τις ανεβάζω στο actimon.blogspot.com όπου είναι πιο εύκολο να αναζητηθούν και να διαβαστούν. Και για να κοσμήσω αυτή την ανακοίνωση βάζω και μια φωτογραφία που μου τράβηξε ο Γιώργος Πίττας στο λιμάνι της Σύρου με δυο ουράνια τόξα από πάνω μου χωρίς να σχολιάσω αν πράγματι υπήρξαν τυχερά τα χρόνια που ακολούθησαν μετά από αυτό το γεγονός…
 
Επειδή τότε δεν ήμουν και πολύ του ρεπορτάζ, μια δημοσίευση του καλού συναδέλφου Γιώργου Κιούση στην «Ελευθεροτυπία» στις 15/12/2008 θα μας θυμίσει την εποχή.


 


Δίχως γνώσεις και δίχως αγάπη, βιβλία δεν μπορούν να γραφούν. Ο Γιώργος Πίττας όμως έχει περίσσευμα κι από τα δύο. Το βιβλίο του «Σημάδια του Αιγαίου» δεν είναι λεύκωμα. Εδώ, η εικόνα είναι η αφορμή που σε παρασύρει στο κείμενο κι αυτό σε παγιδεύει οδηγώντας σε πιο βαθιά. 
Την Κυριακή στις 2 μ.μ. στην Πινακοθήκη της Ερμούπολης στη Σύρο, ο Γιώργος Π
ίττας και το βιβλιοπωλείο «Βιβλιοπόντικας» θα παρουσιάσουν το βιβλίο, ενώ θα προβληθεί παράλληλα οπτικοακουστικό υλικό, σχετικό με το περιεχόμενό του. Η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί με πανηγυρικό αιγαιοπελαγίτικο τρόπο (μουσική, χορός, φαγοπότι), εορτάζοντας ταυτόχρονα την τρίτη έκδοση του βιβλίου. 
Ο Γιώργος Πίττας, ρομαντικός και παθιασμένος ταξιδιώτης του Αιγαίου, ιχνηλατεί και αποτυπώνει στο βιβλίο του «Τα Σημάδια του Αιγαίου» τα σημάδια του αρχιπελάγους: τη φυσιογνωμία των λιμανιών και των θαλασσινών διαδρομών, τα μονοπάτια και τις αρχαιότητες, τη λαϊκή αρχιτεκτονική και την κουζίνα, τα μοναστήρια και τα καφενεία, τον πλούτο των ήχων και την ποικιλία της βλάστησης. Είκοσι εννιά σημάδια που συμπυκνώνουν και σηματοδοτούν όχι μόνο τη γοητεία αλλά και την ουσία της ζωής στο Αιγαίο. 
«Τα σημάδια του Αιγαίου δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ταυτότητα των νησιών του», λέει ο συγγραφέας. «Παρ' όλες τις αλλοιώσεις και τις επεμβάσεις πάνω στο αιγαιοπελαγίτικο τοπίο, τα σημάδια του Αιγαίου είναι εκεί.  Αλλα πεθαμένα σαν αρχαιολογικά ευρήματα να στέλνουν τα μηνύματα της σοφίας τους, άλλα ημιθανή να θέλουν ένα φιλί ζωής, λίγες δόσεις ευαισθησίας, τρυφερότητας και φροντίδας για να αναστηθούν, να ζήσουν και να ξαναμπούν στην καθημερινότητά μας και άλλα ζωντανά να δίνουν δυναμικά ένα ηχηρό παρών». Λάτρης της αιγαιοπελαγίτικης παράδοσης γράφει και στο Διαδίκτυο στη σελίδα: simadiatouaigaiou.wordpress.com

ΑΘΗΝΑ, 20122016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου