Ολόκληρη ως γνωστόν η Σύρος είναι ένα μεγάλο ανοιχτό
μουσείο των αρχιτεκτονικών ρευμάτων του 19ου αιώνα και εντεύθεν και πολλά
οικοδομήματα έχουν διαφυλαχθεί υποδειγματικά, απέκτησαν λειτουργικότητα και
ομορφαίνουν το νησί ενώ άλλα, αν και κηρυγμένα διατηρητέα αφέθηκαν στην τύχη
τους να ρημάξουν.
Ανάμεσά τους και το εξοχικό σπίτι της οικογένειας του υπερρεαλιστή ποιητή Nicolas Calas (Νίκος Καλαμάρης) στα Χρούσα, το οποίο παραχωρήθηκε το 2001 στο Ελληνικό Δημόσιο και χαρακτηρίσθηκε το επόμενο έτος διατηρητέο, αλλά όπως φαίνεται το ενδιαφέρον γι’ αυτό το ιδιαίτερο δείγμα αρχιτεκτονικής τελείωσε εκεί.
Δεν εξηγείται αλλιώς η κατάσταση την οποία θα συναντήσει όποιος βαδίσει μέχρι εκεί και αφού δρασκελίσει τον μαντρότοιχο θα πλησιάσει για να το γνωρίσει. Και ο πλέον αδαής άνθρωπος θα καταλάβει πως για κάποιον άγνωστο λόγο οι αρμόδιοι και οι διαχειριστές του το έχουν καταδικάσει σε κατάρρευση καθώς είναι εμφανής η καταστροφή της στέγης και η βροχή που μπαίνει ανεμπόδιστα στο εσωτερικό του ήδη έχει κάνει τη δουλειά της. Έπειτα θα δει πως ολόκληρο το κτίριο έχει γίνει ένας τεράστιος περιστερώνας γιατί κανένας πάλι δεν σκέφθηκε να κλείσει έστω το παράθυρα για να μην το καταλάβουν τα καταστροφικά πουλιά. Ο κήπος πάλι έχει αφεθεί στη μοίρα του και είναι θαύμα το πώς έκαναν εύχημους καρπούς φέτος οι παρατημένες λεμονιές και μανταρινιές ενώ τα βοηθητικά κτίσματα είναι κιόλας σωροί ερειπίων. Όσο για το εσωτερικό του, κανένας δεν γνωρίζει σε τι κατάσταση βρίσκονται οι περίφημες οροφογραφίες, αν υπάρχουν τα έπιπλα και τα στολίδια του, αν είναι στη θέση τους το περίτεχνο τζάκι και η επιβλητική ξύλινη σκάλα. Κανένας, ούτε και αυτός που το κλείδωσε για τελευταία φορά…
Δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία, στις 13/01/2009 [Ηλί].
ΑΘΗΝΑ, 21122016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου