ΟΠΩΣ ΟΛΗ Η ΑΘΗΝΑ, ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Αν ένας χώρος θα έπρεπε να φυλάγεται, διακριτικά το λέω εξ αρχής, όλο το 24ώρο και να ασχολούνται με αυτό πάλι όλη τη μέρα και τη νύχτα κάποιοι υπεύθυνοι για την καθαριότητα καθώς και ένας μόνιμος κηπουρός για να φροντίζει την ισχνή βλάστηση στα παρτέρια που είναι μπροστά του και τον ξερό θαμνώνα δίπλα του, είναι το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (ΕΑΜ) στην οδό Πατησίων που γειτνιάζει με το ταλαίπωρο συγκρότημα του Πολυτεχνείου και καταπατημένο από αυτοκίνητα πεζόδρομο της Τοσίτσα.

Εννοείται ότι αυτά μπορούν να συμβούν σε μια χώρα που η ζωή της είναι κανονική και για τέτοια θέματα δεν βάζει σε προτεραιότητα το σπίτι του Φλαμπουράρη λίγα τετράγωνα παραπάνω το οποίο φρουρείται από τρεις διμοιρίες αστυνομικών εναλλάξ μέσα στο 24ώρο και τρεις κλούβες ΜΑΤ για να αποτρέψουν τις εκδηλώσεις λατρείας του σοφού γέροντα της «Αριστεράς». Ακόμη, να πάψει να παρκάρει μπροστά στο Μουσείο η κλούβα με τους αστυνομικούς που περιμένουν πότε θα τους την πέσουν οι συμμορίες των Εξαρχείων να ξεδώσουν ή να φτιάξουν κλίμα. Είναι ντροπή για όλους αυτό το κατάντημα στην περιοχή και υποθέτω πως και στην  ΕΛΑΣ την ίδια άποψη πάνω κάτω έχουν γι’ αυτήν τη ματαιότητα.  

Τούτο φαίνεται ξεκάθαρα από την κίνηση των επισκεπτών, στις πρωινές ώρες κυρίως από τους οποίους ελάχιστοι παραμένουν μετά την επίσκεψή τους στο αναψυκτήριο που είναι μπροστά του, όχι γιατί συμβαίνει κάτι με αυτό το κατάστημα. Αντιθέτως, ευπρεπές, δροσερό και εξυπηρετικό είναι αλλά η εντύπωση που δημιουργεί στο σύνολο του χώρου περισσότερο συνάδει με σταθμό υπεραστικών λεωφορείων στην επαρχία παρά με της πλατείας μπροστά στο ΕΑΜ, ένα από τα πιο σπουδαία μουσεία ολόκληρου του κόσμου.  Όσο δε για την εικαστική  παρέμβαση, ήτοι μια μελανή μούντζα η οποία αν και δημιούργησε έντονο διάλογο πρόπερσι όταν τοποθετήθηκε, παραμένει στη θέση της.

Δεν είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν ώστε να αναδειχθεί και ο πέριξ του ΕΑΜ χώρος και ούτε νομίζω πως κοστίζουν κάτι ιδιαίτερο. Ένα πρώτο βήμα είναι να βρεθεί χώρος για να παρκάρουν τα λεωφορεία των τουριστών και να υπάρχει η σχετική ασφάλεια στην επίσκεψή τους. Θα μπορούσαν για παράδειγμα να ξηλωθούν οι αφετηρίες των τρόλει από την οδό Ηρακλείου για Χαλάνδρι και να πάνε στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας και ο χώρος να παραδοθεί ειδικά για στάση των τουριστικών λεωφορείων. Μια ιδέα είναι που αν υιοθετηθεί, η περιοχή θα πάρει άλλον αέρα και το ΕΑΜ θα αποκτήσει κύρος όχι μόνο για τα πολύτιμα εκθέματα στο εσωτερικό του αλλά και για τον περιβάλλοντα χώρο. 

Είπαμε όμως, αυτά μπορούν να συμβούν μόνο σε μια χώρα που η κανονική ζωή είναι σκοπός όλων και η προσοχή που δίνεται σε κάποιους εμβληματικούς χώρους, χωρίς αμφισβήτηση, δεδομένη.

ΑΘΗΝΑ, 22082018. Εφημερίδα "Φιλελεύθερος", σελ. 37