Είχα κάνα δυο μέρες να πάω στο Σύνταγμα και μόλις χθες κατάφερα να δώσω το παρόν μου για λίγη όμως ώρα αφού το πρόγραμμα είχε πορεία διαμαρτυρίας προς το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (έτσι το είπαν οι άθλιοι για να έχουν άλλοθι στο κόσμο και να κοιμούνται ήσυχα) για την απαγόρευση από τα ελληνικά λιμάνια του απόπλου των πλοίων που είχαν προορισμό την αποκλεισμένη Παλαιστίνη.
Τούτη η πορεία βέβαια δεν έμοιαζε με τις άλλες γιατί όλοι όσοι συμμετείχαν μετακινήθηκαν με το μετρό από το Σύνταγμα ως την Κατεχάκη όπου στην έξοδο του σταθμού τους περίμεναν παραδόξως λίγοι αστυνομικοί ελαφρών καθηκόντων (αυτοί με τα μπλε που δεν είναι τόσο άγριοι όσο οι άλλοι με τα χακί) ενώ μόνο δυο κλούβες έκλειναν τη λεωφόρο, μπροστά στο τερατώδες κτίριο του υπουργείου.
Το ενδιαφέρον πάλι με τους αστυνομικούς που περίμεναν τους διαδηλωτές ήταν ότι αρχηγός της υπόθεσης δεν ήταν κανένας μπαρουτοκαπνισμένος και έμπειρος στα χημικά καπετάνιος απ’ αυτούς που είχαν πάρει μέρος στη μάχη του Συντάγματος προχθές, αλλά μια κομψή ξανθιά κυρία με δυο χρυσά αστέρια στον ώμο.
Για τις μέρες που περνάμε και για όσους γνωρίζουν καλά τις συνήθειες της Αστυνομίας, το γεγονός δεν πέρασε απαρατήρητο και είχε να κάνει, κατά τη γνώμη μου με την απίστευτη γκάφα των λιμενικών που με κουκούλες και οπλισμένοι σαν αστακοί εμπόδισαν λίγο έξω από το λιμάνι του Πειραιά ένα αμερικάνικο πλοίο που προορίζονταν για τη Γάζα, συνέλαβαν τον καπετάνιο, τον παρέπεμψαν για κακούργημα και ήδη αυτός ζει την εμπειρία του τις ελληνικές φυλακές.
Ως εδώ ας πούμε πως καλά έκαναν οι λιμενικοί αφού οι εντολές του σοσιαλιστή Παπουτσή ήταν τέτοιες. Εκείνο όμως που δεν περίμεναν ήταν ότι το πλήρωμα του δεν ήταν τίποτα φοβεροί τρομοκράτες αλλά καμιά τριανταριά συμπαθέστατοι, ώριμης ηλικίας οι περισσότεροι αμερικάνοι ακτιβιστές και οι οποίοι ασφαλώς και έχουν μια άλλη αντίληψη για τα ανθρωπιστικά κινήματα και φυσικά και για τις αρχές κρατών που υποτίθεται είναι δημοκρατικά.
Έτσι λοιπόν ανάμεσα στους 300 περίπου διαδηλωτές ήταν πολλοί αμερικανοί πολίτες καθώς και πολίτες άλλων χωρών που παίρνουν μέρος στην αποστολή στη Γάζα και οι οποίοι ασφαλώς και δεν έπρεπε να δουν το αληθινό πρόσωπο της ΕΛΑΣ και για τούτο, επικεφαλής των μονάδων υποδοχής τέθηκε μια ευγενέστατη κυρία.
Το γεγονός, να εμφανιστούν δηλαδή πίσω από την πλάτη των αστυνομικών τόσοι διαδηλωτές και να τους πλησιάσουν, είναι κάτι το απίστευτο για τα δεδομένα όχι μόνο για της ελληνικής αστυνομίας αλλά για όλου του κόσμου και έγινε πραγματικότητα χθες δίπλα στην αμερικάνικη πρεσβεία. Αφενός μεν γιατί αυτοί ήταν αμερικανοί πολίτες και μπορεί να προκύψουν ποιος ξέρει τι μπελάδες αν πάθει κάποιος απ’ αυτούς κάτι και αφετέρου επειδή νομίζω πως έπρεπε με κάποιο τρόπο να διασκεδάσουν τη γκάφα που έκαναν οι λιμενικοί που βιάστηκαν να εμποδίσουν το αμερικάνικο σκάφος για να βγάλουν από τον κόπο τους ισραηλινούς συναδέλφους τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου