Βρίσκομαι στη φάση που περιμένω να μυρίσω (αύριο ή μεθαύριο) το μελάνι πάνω στο χαρτί του βιβλίου για τον Ασφοντυλίτη της Αμοργού και τον Μιχάλη Ρούσο που κέντησε τις πέτρες της Όξω Μεριάς με τον πόνο του και τους καημούς του και τα μυαλά μου έχουν πάρει πολύ αέρα.
Όχι βέβαια απ’ αυτόν που νομίζετε σχετικά με την έκδοση, αλλά από εκείνον που σε παίρνει από την Αιγιάλη και σε πάει απέναντι στη Δονούσα, σε μια από τις πιο ωραίες παραλίες των Κυκλάδων, στην Καλοταρίτισσα για να από – αμοργοποιήθω λιγάκι και να δω τι γίνεται και λίγο παραπέρα από αυτό το νησί που με «έδεσε» για τα καλά και όπως βλέπω, μόλις πιάσει ο Αύγουστος εγώ θα ξεκινήσω για καινούργιες εκδοτικές περιπέτειες κι εσείς για νέες αναγνώσεις επί παντός του επιστητού αλλά και φανταστικού που έχει να κάνει με την Αμοργό, τη φύση της και τους ανθρώπους της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου